Papa Pio XII

Nangangailangan ang artikulo o seksiyon na ito ng pagwawasto sa balarila, estilo, pagkakaisa, tono o baybay. Maaari kang makatulong sa pamamagitan ng pagbabago nito ngayon.

Kapita-pitagang Pio XII
Nagsimula ang pagka-Papa	2 Marso 1939
Nagtapos ang pagka-Papa	9 Oktubre 1958
Hinalinhan	Pio XI
Kahalili	Juan XXIII
Mga orden
Ordinasyon	2 Abril 1899
Konsekrasyon	13 Mayo 1917 ni Papa Benedicto XV
Naging Kardinal	16 Disyembre 1929
Mga detalyeng personal
Pangalan sa kapanganakan	Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli
Kapanganakan	2 Marso 1876(1876-03-02) Roma, Kaharian ng Italya
Yumao	9 Oktobre 1958(1958-10-09) (edad 82) Castel Gandolfo, Italya
Motto	Opus Justitiae Pax ("Ang gawain ng katarungan [ay magiging ang] kapayapaan" [Is. 32: 17])
Lagda
Eskudo de armas
Iba pang mga Papa na mayroon ding pangalan na Pio

Si Papa Pio XII (Ingles: Pope Pius XII; Latin: Pius Duodecimus o Pius PP. XII; Italyano: Pio XII) na ipinanganak na Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli (2 Marso 1876 – 9 Oktubre 1958) ay isang Italyanong pari ng Simbahang Katoliko Romano at naging ika-261 Papa at soberanya ng Batikano, na nanungkulan mula 2 Marso 1939 hanggang sa kanyang kamatayan noong 1958.^[1]

Bago ang kanyang pagkahalal bilang papa, si Pacelli ay nagsilbing kalihim ng Kagawaran ng Ekstraordinaryong Eklesiyastikal na mga Bagay, nunsiyo ng papa sa Alemanya (1917–1929) at Kardinal na Kalihim ng Estado na sa kapasidad na ito ay gumawa sa pagtatapos ng mga kasunduan sa mga bansang Europeo at Latinong Amerikano na ang pinakakilala ang Reichskonkordat sa Alemanyang Nazi. Ang concordat ng 1933 kung saan ay hinangad ng Batikano ang proteksiyon ng Simbahan sa Alemanya at paghahangad ni Hitler na wasakin ang Katolisismong pampolitika at pagkapinuno ni Pio XII noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig kabilang ang kanyang "desisyon na manataling tahimik sa publiko tungkol sa kapalaran ng mga Hudyo" ^[2] ay nananatiling paksa ng kontrobersiya.

Pagkatapos ng digmaan, itinaguyod ni Pio XII ang kapayapaan at pakikipagkasunduan kabilang ang mga maluluwag na patakaran tungo sa mga bansang Aksis at Aksis-satelayt. Ang Simbahang Romano Katoliko ay nakaranas ng malalang pag-uusig at pagpapatapon na pang-masa ng klerong Romano Katoliko sa Silanganing Bloke. Sa hayagang pakikisangkot ni Pio XII sa politika ng Italya, ang sinumang bumoto para sa isang kandidatong Komunista noong 1948 ay binantaan ng automatikong pagtitiwalag mula sa Simbahang Katoliko Romano. Hayagang hinimok ni Pio XII ang ex cathedra inpalibilidad ng papa sa dogma ng pag-akyat ni Maria sa langit noong 1950 sa kanyang konstitusyong apostoliko Munificentissimus Deus.^[3] Ang kanyang magisterium ay kinabibilangan ng halos 1,000 mga pagtugon at mga paghahayag sa radyo. Ang knayang apatnapu't isang ensiklikal ay kinabibilangan ng Mystici Corporis, ang Simbahan ng Katawan ni Kristo; Mediator Dei sa repormang liturhiya; at Humani generis tungkol sa mga posisyon ng Simbahang Romano Katoliko tungkol sa teolohiya at ebolusyon. Kaniyang tinanggal ang mayoridad na Italyano sa Kolehiyo ng mga Kardinal noong 1946.

1. ↑ "List of Popes," Catholic Encyclopedia (2009); nakuha noong 2011-11-02.
2. ↑ Introduction, Gerard Noel, Pius XII,The Hound of Hitler-, and "brief phases of reassurance about the role of the Pope were followed by waves of critical literature[-] and counteracted the process of exoneration that had been underway for some years. The focus of recent analyses by John Cornwell via Michael Phayer, Susan Zucotti, Daniel J. Goldhagen, and Giovanni Miccoli, as well as works by authors Matteo Napolitano and Andrea Torniello, is once again about the Pope's silence about the murder of Jews in Europe -the papal archives could provide information about Vatican diplomacy between 1933 and 1945; however, the Vatican remains the only European state that withholds free access to its archives from contemporary historians. The archives of these years are crucial if many questions about the Holocaust and the Second World War are to be answered and if the many uncertainties concerning Nazi refugee assistance by the Vatican are to be removed." (Gerald Steinacher: Nazis on the Run, p. 105)
3. ↑ Encyclopedia of Catholicism nina Frank K. Flinn, J. Gordon Melton; ISBN 0-8160-5455-X, p. 267