Ang pilosopiyang Hindu ay ang pilosopiyang ginagamit sa Hinduismo. Ito ay nahahati sa anim na mga paaralan ng kaisipan na āstika (Sanskrito: आस्तिक "ortodoksiya"),[1] o darśanas (दर्शनस्, "mga pananaw"), na tumatanggap sa mga Veda bilang kataastaasang ipinahayag na mga banal na kasulatan. May tatlong iba pang mga paaralang nāstika (नास्तिक "heterodoksiya") na hindi tumatanggap sa mga Veda bilang may kapangyarihan. Ang mga paaralang āstika ay ang mga sumusunod:
Ang mga paaralang nāstika ay ang mga sumusunod:
Sa kasaysayan ng Hinduismo, ang pagkakaiba-iba ng anim na mga paaralang ortodoksiya ay napapanahon noong nasa "ginintuang panahon" ng Hinduismo ng kapanahunang Gupta. Sa paglaho ng Vaisheshika at Mimamsa, nawala na ito sa panahon (hindi na uso) pagsapit ng Gitnang mga Kapanahunan, nang ang samu't saring mga kabahaging paaralan ng Vedanta (Dvaita "dualismo", Advaita Vedanta "walang dualismo" at iba pa) ay nagsimulang magkamit ng pangingibabaw bilang pangunahing mga kahatian ng pilosopiyang makarelihiyon. Nanatili ang Nyaya hanggang sa ika-17 daantaon bilang Navya Nyaya o "Neo-Nyaya", habang ang Samkhya ay unti-unting nawalan ng katayuan bilang isang nagsasariling paaralan, ang mga uri ng pananalig nito ay sumanib sa Yoga at sa Vedanta.