Ang Silangang Kaindiyahan (o kaya'y Kaindiyahan), ay termino na ginamit sa mga makasaysayang salaysay ng Panahon ng Pagtuklas. Tumutukoy ang Kaindiyahan sa mga iba't ibang lupain sa Silangan o Silangang Emisperyo, lalo na mga pulo at kalupaan na matatagpuan sa loob at sa palibot ng Karagatang Indiyo ng mga Portuges na eksplorador, di-nagtagal pagkatapos madiskubre ang rutang Kabo. Sa ngayon, ginagamit itong termino sa pagtutukoy ng Kapuluang Malay, na binubuo ng Kapuluan ng Indonesya, Borneo ng Malasya, the Kapuluan ng Pilipinas, at Bagong Ginea. Sa kasaysayan, ginamit itong termino sa Panahon ng Pagtuklas upang tumukoy sa mga baybayin ng mga lupaing nagbubuo sa subkontinenteng Indiyo at Tangway ng Indotsina pati na rin ang Kapuluang Malay.[1][2][3]