Simbahang Griyegong Ortodokso

Simbahang Griyegong Ortodokso

Ang bandilang ginagamit ng Simbahang Ortodokso sa Griyego at ang pamantayan ng namamahala sa sariling estadong monastiko ng Bundok Athos.
Tagapagtatag iba iba
Independensiya iba iba
Rekognisyon Silangang Ortodokso
Primado Mga Patriarka ng Constantinople, Alexandria, Antioch at Herusalem, at mga Arsobispo ng Athens, Cyprus, Tirana at Bundok Sinai
Headquarters iba iba ngunit ang Constantinople may espesyal na pagsasaalang alang
Teritoryo Silangang Mediterraneo at diaspora
Mga pag-aari
Wika Griyegong Koine
Mga tagasunod 23-24 milyon (ang tinatayang 50% ay nasa Gresya)
Websayt

Ang pangalang Simbahang Griyegong Ortodokso (Griyego: Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, Polytonic: Ἑλληνορθόδοξη Ἑκκλησία, IPA: [elinorˈθoðoksi ekliˈsia]) ay isang terminong tumutukoy sa ilang mga Simbahan[1][2][3] na nasa loob ng isang mas malaking buong komunyon sa Simbahang Silangang Ortodokso na ang liturhiya ay isinasagawa sa Griyegong Koine na orihinal na wika ng Bagong Tipan[4][5][6] at nagsasalo ng isang karaniwang tradisyong Griyegong kultural. Ang kasalukuyang teritoryo ng mga Simbahang ito ay humigit kumulang na sumasakop sa mga lugar sa Silangang Mediterraneo na dating bahagi ng Imperyong Bisantino. Ang mga pinagmulan nito ay nasa sinaunang Simbahang Kristiyano at nagpapanatili ng maraming mga tradisyon na sinanay sa Sinaunang Simbahan. Kabilang sa mga ito ang paggamit ng insenso, pagsambang liturhikal, kaparian, tanda ng krus, etc. Hindi tulad ng Simbahang Katoliko Romano, ang mga Simbahang Griyegong Ortodokso ay walang pinunong obispo gaya ng Papa at naniniwalang si Hesus ang ulo o pinuno ng Simbahan. Gayunpaman, ang mga ito ay pinangangasiwaan ng komite ng mga obispo na tinatawag ng mga Banal na Synod na may isang sentral na Obispong humahawak ng karangalang pamagat na "una sa mga katumbas". Ang mga Simbahang Griyegong Ortodokso ay magkaisa sa bawat isa at sa iba pang mga Simbahang Ortodokso sa pamamagitan ng isang karaniwang doktrina at isang karaniwang anyo ng pagsamba. Kanilang nakikita ang kanilang mga sarili hindi bilang magkakahiwalay na mga simbahan kundi bilang mga administratibong unit ng isang Simbahan(Ang Simbahang Ortodokso). Ang mga ito ay kilala sa kanilang benerasyon sa birheng Marya at mga santo at paggamit ng liturying pangdiyos tuwing lingo na isang pamantayang serbisyong pagsamba mula pa noong ikaapat na siglo CE sa kasalukuyang anyo nito. Ang liturhiya ng Simbahang Ortodokso ay isinulat ni Juan Crisostomo (347-407 CE).

  1. Demetrios J. Constantelos, Understanding the Greek Orthodox Church, Holy Cross Orthodox Press 3rd edition (March 28, 2005)
  2. L. Rushton, Doves and magpies: village women in the Greek Orthodox Church Women's religious experience, Croom Helm, 1983
  3. Paul Yuzyk, The Ukrainian Greek Orthodox Church of Canada, 1918-1951, University of Ottawa Press, 1981
  4. Demetrios J. Constantelos, The Greek Orthodox Church: faith, history, and practice, Seabury Press, 1967
  5. Daniel B. Wallace: Greek Grammar Beyond the Basics: An Exegetical Syntax of the New Testament, page 12,. Zondervan, 1997.
  6. Robert H. Stein: The method and message of Jesus' teachings, page 4,. Westminster John Knox Press, 1994.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne