Wikang Tsino

Tsino
汉语/漢語 o 中文 Hànyǔ o Zhōngwén
Ang Hànyǔ (Tsino) na isinulat sa tradisyunal (itaas), pinayak (gitna) mga titik at alternatibong pangalan (ibaba)
Katutubo sa	Republikang Bayan ng Tsina, Republika ng Tsina (Taiwan), Singapore
Pangkat-etniko	Tsinong Han
Mga natibong tagapagsalita	(1.2 bilyon ang nasipi 1984–2001)[1]
Pamilya	Sino-Tibetano Sinitiko Tsino
Mga sinaunang anyo	Lumang Tsino Gitnang Tsino
Pamantayang anyo	Pamantayang Mandarin Pamantayang Kantones
Mga diyalekto	Mandarin Jin Wu Gan Xiang Min Hakka Yue Ping Huizhou
Sistema ng panulat	Pinayak na Tsino Tradisyunal na Tsino Mga salinsulat: Zhuyin Pinyin (Latin) Xiao'erjing (Arabe) Dungan (Siriliko) Tsinong Braille Panitikang 'Phags-pa (Makasaysayan)
Opisyal na katayuan
Opisyal na wika sa	Mandarin:  Tsina  Singapore  Taiwan Kantones:  Hong Kong  Macau
Pinapamahalaan ng	Pambansang Komisyon sa Wika at Gawang Panunulat (Tsina)[2] Pambansang Komite ng mga Wika (Taiwan) Kawanihan ng Serbisyong Sibil (Hong Kong) Konsehong Ipagtaguyod ang Mandarin (Singapore) Konseho ng Pagpapa-alinsunod sa Pamantayan ang Wikang Tsino (Malaysia)
Mga kodigong pangwika
ISO 639-1	zh
ISO 639-2	chi (B) zho (T)
ISO 639-3	zho – inclusive code mGa indibidwal na kodigo: cdo – [[Min Dong]] cjy – [[Jinyu]] cmn – [[Mandarin]] cpx – [[Pu Xian]] czh – [[Huizhou]] czo – [[Min Zhong]] gan – [[Gan]] hak – [[Hakka]] hsn – [[Xiang]] mnp – [[Min Bei]] nan – [[Min Nan]] wuu – [[Wu]] yue – [[Yue]] och – [[Tsinong Luma]] ltc – [[Huling Gitnang Tsino]] lzh – [[Tsinong Klasiko]]
Glottolog	sini1245
Linguasphere	79-AAA
Mapa ng Sinoponong mundo Legend:   Mga bansang nangingilala ng Tsino bilang isang pangunahing, administratibong, o katutubong wika   Mga bansa na may higit 5,000,000 Tsinong mananalita   Mga bansa na may higit 1,000,000 Tsinong mananalita   Mga bansa na may higit 500,000 Tsinong mananalita   Mga bansa na may higit 100,000 Tsinong mananalita   Pangunahing Tsinong-nananalita na mga paninirahan
Naglalaman ang artikulong ito ng mga simbolong ponetiko ng IPA Posible po kayong makakita ng mga tandang pananong, kahon, o iba pang mga simbolo imbes ng mga karakter ng Unicode dahil sa kakulangan ng suporta sa pag-render sa mga ito. Para sa isang panimulang gabay sa mga simbolong IPA, tingnan ang en:Help:IPA.

Ang wikang Tsino o Intsik (汉语/漢語, pinyin: Hànyǔ; 中文, pinyin: Zhōngwén) ay maaaring ituring bilang isang wika o pamilya ng wika at orihinal na katutubong wika ng mga Han sa Tsina. Binubuo nito ang isa sa dalawang sangay ng mga wikang Sino-Tibetano na pamilyang wika.^[3]. Isa sa anim ng populasyon ng mundo, o higit sa isang bilyong katao, ang nagsasalita ng ilang anyo ng Tsino bilang kanilang katutubong wika. Kontrobersiyal ang pagkakakilala ng mga iba't ibang uri ng Tsino bilang wika o diyalekto.^[4] Bilang isang pamilya ng wikang Tsino na may tinatayang 1.2 bilyong tagapagsalita; may 850 milyon katutubong tagapagsalita ang Mandarin pa lamang, na siyang pinakamaraming mananalita sa buong mundo.

Naglalaman ang artikulong ito ng mga tekstong Tsino. Kapag walang tamang suportang pampanitik, maari kang makakita ng mga tandang pananong, mga kahon, o ibang sagisag sa halip na mga karakter na Intsik.

1. ↑ Lewis, Simons & Fennig (2015). harv error: no target: CITEREFLewisSimonsFennig2015 (help)
2. ↑ china-language.gov.cn Naka-arkibo 2015-12-18 sa Wayback Machine. (sa Tsino)
3. ↑ *David Crystal, The Cambridge Encyclopedia of Language (Cambridge: Cambridge University Press, 1987) , p. 312. “The mutual unintelligibility of the varieties is the main ground for referring to them as separate languages.”
   • Charles N. Li, Sandra A. Thompson. Mandarin Chinese: A Functional Reference Grammar (1989), p 2. “The Chinese language family is genetically classified as an independent branch of the Sino-Tibetan language family.”
   • Jerry Norman. Chinese (1988), p.1. “The modern Chinese dialects are really more like a family of language.
4. ↑ Mair, Victor H. (1991). "What Is a Chinese "Dialect/Topolect"? Reflections on Some Key Sino-English Linguistic Terms" (PDF). Sino-Platonic Papers.