Adolf Hitler | |
---|---|
1938'de Hitler | |
Almanya Führeri | |
Görev süresi 2 Ağustos 1934 - 30 Nisan 1945 (10 yıl, 8 ay ve 28 gün) | |
Yerine geldiği | Paul von Hindenburg (Cumhurbaşkanı olarak) |
Yerine gelen | Karl Dönitz (Cumhurbaşkanı olarak) |
Almanya Şansölyesi | |
Görev süresi 30 Ocak 1933 - 30 Nisan 1945 (12 yıl ve 3 ay) | |
Yerine geldiği | Kurt von Schleicher |
Yerine gelen | Joseph Goebbels |
Alman Kara Kuvvetleri Başkomutanı | |
Görev süresi 19 Aralık 1941 - 30 Nisan 1945 | |
Yerine geldiği | Walther von Brauchitsch |
Yerine gelen | Ferdinand Schörner |
Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi Başkanı | |
Görev süresi 29 Temmuz 1921 - 30 Nisan 1945 | |
Yerine geldiği | Anton Drexler |
Yerine gelen | Martin Bormann |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 20 Nisan 1889 Braunau am Inn, Yukarı Avusturya, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu |
Ölüm | 30 Nisan 1945 (56 yaşında) Führerbunker, Berlin, Nazi Almanyası |
Ölüm nedeni | Ateşli silahla intihar |
Vatandaşlığı |
|
Milliyeti | Avusturyalı Alman[1] |
Partisi | Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi (1920–45) |
Diğer siyasi bağlantıları |
Alman İşçi Partisi (1919–20) |
Evlilik(ler) | Eva Hitler (29–30 Nisan 1945) |
Mesleği | Asker, politikacı, ressam |
Dini | Hristiyan[2][3][4] (tartışmalı) |
Ödülleri | |
İmzası | |
Askerî hizmeti | |
Bağlılığı | Alman İmparatorluğu Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası |
Branşı | Bayerische Armee Reichswehr Wehrmacht |
Hizmet yılları | 1914–1920 1933–1945 |
Rütbesi | Gefreiter (Onbaşı) Verbindungsmann (İstihbarat ajanı) Oberbefehlshaber (Başkomutan) |
Birimi | 16. Bavyera Yedek Piyade Alayı (1914–1918) Reichswehr İstihbaratı Oberkommando des Heeres (1941–1945) |
Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
Adolf Hitler (Almanca telaffuz: [ˈadɔlf ˈhɪtlɐ],
1919'da Alman İşçi Partisine (Deutsche Arbeiterpartei; DAP) üye olmasıyla başlayan politik yaşamı, bu partinin 1920'de Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisine (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei; NSDAP) dönüşmesiyle devam etti ve 1921'de parti başkanlığına yükseldi. Hitler'in Şansölye seçilmesi için önündeki engel 1925'ten 1932'ye kadar vatansız statüde olmasıydı. Bu engeli kaldırmak adına, dönemin İçişleri Bakanı ve aynı zamanda Thule Cemiyetinin üyelerinden olan Bakan Dietrich Klagges'in yaptığı atamayla, Berlin'de bulunan Brunswick temsilciliğine atanarak devlet memuru statüsü kazandı ve Alman vatandaşlığına geçti.[7][8] 1933'te, ülkede kurulan yeni koalisyon hükûmetinin başkanlığına atanmasıyla Şansölye (Reichskanzler) oldu. 1934'te, Cumhurbaşkanı'nın (Reichspräsident) makamını devraldı ve Führer (Lider) adında bir devlet başkanlığı makamı yarattı; devlet ve hükûmet başkanlıklarını Führer und Reichskanzler unvanını kullanarak bir arada yürüttü. Diktatörlüğü 30 Nisan 1945'te intihar etmesiyle son buldu. 1 Eylül 1939'da Polonya Seferi ile Avrupa’da II. Dünya Savaşı'nı başlattı. Savaş boyunca askeri operasyonlarla yakından ilgilendi ve Holokost'un sürdürülmesinin merkezinde yer aldı.[5]
Hitler, Almanya'da I. Dünya Savaşı sonrasında yaşanan Büyük Buhran'dan güç kazandı. Propaganda ve etkileyici bir dille, alt ve orta tabakanın ekonomik istemlerine ümit veriyordu; bunun yanında da belli bir seviyede milliyetçilik, Nazilerce yeniden tanımlanan sosyalizm, antisemitizm ve anti-komünizm de sunuyordu. Ekonominin tekrar kurulması, yeniden silahlandırılmış bir ordu, totaliter ve faşist bir rejimle; Hitler Almanya içerisindeki düzeni yeniden tesis etti ve güçlü bir ülke yarattıktan sonra, saldırgan bir dış politika izleyerek Alman “yaşam alanı”nı (Lebensraum) genişletmek amacıyla Polonya’ya saldırdı. Yıldırım savaşı (Blitzkrieg) taktikleri ve Mihver Devletleri ittifakı ile birlikte Avrupa’nın büyük bölümünü, Asya’nın ve Afrika’nın bir bölümünü işgal etti.
ABD’nin II. Dünya Savaşı’na Müttefikler’in tarafında katılması ve Kızıl Ordu’nun ilerlemesi ile Alman ordusu gerilemeye başladı. Sovyet güçlerinin 23 Nisan 1945’te Berlin’e girmesi ile Almanya’nın yenilgisi kesinleşmişti. Hitler; işgal altındaki Berlin’de, eşi Eva Hitler[9][10] (Eva Braun) ile yer altı sığınağında (Führerbunker)[11] 30 Nisan 1945 günü intihar etti. Cesedi, vasiyeti üzerine takipçileri tarafından yakıldı. Alfred Jodl’ın 7 Mayıs 1945’te imzalayıp ertesi gün yürürlüğe giren teslim belgesiyle Büyük Alman İmparatorluğu son buldu.
Hitler’in saldırgan dış politikası, Avrupa’da II. Dünya Savaşı’nın patlak vermesinin ana nedeni olarak kabul edilir. Onun Yahudi karşıtı politikaları ve ırkçı ideolojisi, aşağı ırk mensubu olarak gördüğü en az 5,5 milyon insanın ölümüne neden oldu.[12]