Anekāntavāda (Sanskritçe: अनेकान्तवाद, "çok yönlülük", Tamilce: பல்லுரை), antik Hindistan'da ortaya çıkan metafizik gerçekler hakkındaki Jain doktrinidir.[1] Nihai gerçek ve realitenin karmaşık olduğunu ve birden fazla yönü ve bakış açısına sahip olduğunu belirtir.[2]
Caynizm'e göre, varoluşun doğasını ve mutlak gerçeği tek bir, belirli ifade tanımlayamaz. Bu bilgi (Kevala Cnana), yalnızca Arihantlar tarafından kavranabilir. Diğer varlıklar ve onların mutlak gerçek hakkındaki ifadeleri eksiktir ve en iyi ihtimalle bile sadece kısmi bir gerçektir.[3] Anekāntavāda, Jainizm'in temel öğretilerinden biridir.
Anekāntavāda'nın kökenleri, 24. Cayn Tirtankarası olan Mahāvīra'nın (MÖ 599-527) ve selefi tirtankaraların öğretilerine kadar geriye gider.[4] Syādvāda ("koşullu bakış açıları") ve nayavāda ("kısmi bakış açıları") diyalektik kavramları, Ortaçağ döneminde anekāntavāda'dan ortaya çıkarak açıklanmış ve örneklendirilmiş olup, Caynizm'in daha ayrıntılı bir mantıksal yapıya sahip olmasını sağlamıştır. Doktrinin ayrıntıları, Caynizm'de MS 1. binyılda Cayn, Budist ve Vedik felsefe okullarının bilginleri arasındaki tartışmalardan sonra ortaya çıkmıştır.[4]