Baykam

Abū al-Husayn Bajkam al-Mākānī
Müttaki'nin gümüş dirhemi, AH 329 (MS 940/941) , Halife Müttaki ve Baykam'ın isimlerini taşır
Abbâsî Halifeliği Emîrü’l Ümerâ
Görev süresi Eylül 938 - 21 Nisan 941
Hükümdar	Râzî, Müttaki
Yerine geldiği	İbn Râik
Yerine gelen	Kurankij
Kişisel bilgiler
Ölüm	21 Nisan 941

Ebu el-Hüseyin Bajkam el-Mākānī (Arapça: أبو الحسين بجكم المكاني), Baykam, Badjkam veya Bachkam (Bäčkäm kelimesinden, Farsça ve Türkçede at veya yak^[1] kuyruğu anlamına gelen bir kelimeden) olarak anılırdı, bir Türk askeri komutanı ve Abbasiler Halifeliği'nin bir görevlisiydi. Ziyârî hanedanının eski gulâmlarından olan Baykam, 935 yılında Ziyârî hükümdarı Merdavij'in suikasta uğramasının ardından Abbasi hizmetine girdi. Bağdat'taki Halifelik sarayında beş yıl görev yaptığı sırada kendisine Emîrü’l Ümerâ unvanı verildi; bu sayede halifeler Râzî ve Müttaki üzerindeki hakimiyeti sağlamlaştırıldı ve onların toprakları üzerinde mutlak bir güç elde etti. Baykam, yönetimi boyunca aralarında Emîrü’l Ümerâ öncülü İbn Râik, Basra merkezli Berîdîler ve İran'ın Büveyhî hanedanı da bulunan çeşitli muhaliflerin meydan okumalarına maruz kaldı; ancak ölümüne kadar kontrolü elinde tutmayı başardı. 941 yılında el-Muttaki'nin halife olmasından kısa bir süre sonra bir av gezisi sırasında bir grup Kürt tarafından öldürüldü. Baykam, hem kararlı yönetimiyle hem de kendisine saygı duyan ve bazı durumlarda dost olan Bağdat aydınlarına olan himayesiyle tanınıyordu. Onun ölümü merkezi iktidarda bir boşluğa yol açtı ve Bağdat'ta kısa süreli bir istikrarsızlık ve çatışma dönemi yaşandı.

1. ^ Canard (1960), pp. 866–867