Berilyum oksit

Berilyum oksit

Adlandırmalar
IUPAC adı Oksoberilyum
Tanımlayıcılar
CAS numarası	1304-56-9
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü Etkileşimli görüntü
Beilstein Referansı	3902801
ChEBI	CHEBI:62842
ChemSpider	14092
ECHA InfoCard	100.013.758
EC Numarası	215-133-1
MeSH	beryllium+oxide
PubChem CID	14775
RTECS numarası	DS4025000
UN numarası	1566
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID30872818
InChI InChI=1S/Be.O  Key: LTPBRCUWZOMYOC-UHFFFAOYSA-N  InChI=1/Be.O/rBeO/c1-2 Key: LTPBRCUWZOMYOC-SRAGPBHZAE
SMILES [Be]=[O] [Be-]#[O+]
Özellikler
Molekül formülü	BeO
Görünüm	Renksiz camsı kristaller
Koku	kokusuz
Yoğunluk	3.01 g cm−3
Erime noktası	2507 °C
Kaynama noktası	3900 °C
Çözünürlük (su içinde)	0.00002 g/100 mL
Kırınım dizimi (nD)	1.719
Yapı
Kristal yapı	Heksagon
Termokimya
Isı sığası (C)	25.5 J/mol K
Standart formasyon entalpisi (ΔfH⦵298)	−599 kJ/mol[1]
Tehlikeler
NFPA 704 (yangın karosu)	4 0 0
Parlama noktası	Yanıcı değildir
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)	2062 mg kg−1
Benzeyen bileşikler
Diğer katyonlar	Magnezyum oksit Kalsiyum oksit
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Berilyum oksit (BeO), renksiz katı inorganik bir bileşiktir. Elmas haricinde diğer metal olmayan malzemelere göre daha yüksek bir ısı iletkenliğine sahip olan berilyum oksit, çoğu metalinkini aşan dikkate değer bir elektrik izolatörüdür.^[2] Kanserojendir.

1. ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. ISBN 0-618-94690-X. 
2. ^ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2.2 bas.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9.