Demokratik Halk Devrimi (Demokratik Devrim, Yeni Demokratik Devrim, Halkın Demokratik Devrimi), İkinci Emperyalist Paylaşım Savaşı sonrasında pre-kapitalist ilişkilerin henüz ortadan kalkmadığı, yoğunlukla Avrupa ve Asya ülkelerinde yoğunlaşan devrim biçimidir.[1]
Bu kavram yerine zaman zaman kullanılan Milli Demokratik Devrim kavramından farklı olarak, burjuva sınıf ve tabakaların değil, işçi sınıfı ve köylülerin öncülük ettiği devrim biçimi olarak fark yaratmaktadır.[2]
Çekoslovakya, Macaristan, Polonya, Romanya, Arnavutluk, Çin, Kuzey Kore, Vietnam, Küba ve Gine Bissau Demokratik Halk Devrimi örneklerini yaşayan ülkelerdir. Bu ülkelerde sadece işçi sınıfı parti ya da grupları değil, değişik tabakaları temsil eden partiler iktidar ortağı olmuştur.[1]
Demokratik Halk Devrimi programının en temel ilkeleri ise anti-emperyalizm ve anti-feodalizm olmakta. Ülke ekonomisinde teknik gelişimin önünü tıkayan tekelci kapitalizmin bürokrasisi ve pre-kapitalist unsurların ortadan kaldırılması ve işçi sınıfı dışındaki tabakaların devrimci saflara iknası, devrim sürecinin temeli olarak değerlendirilebilir.[1]