Deneysel pop

Deneysel pop, geleneksel müzik sınırlarıyla kategorilendirilemeyen^[1][2] veya var olan popüler biçimleri yeni yönlere çekme gayreti gösteren bir pop müzik türüdür.^[3] Musique concrète, aleatorik müzik veya eklektizm gibi deneysel tekniklerini pop dokularıyla birleştirebilir.^[4] Sıklıkla, sesleri ve aranjmanları manipüle etmek için elektronik efektleri kullanılır^[2] ve her zaman aynı anda olmasa da kurgusunda ses-tabanlı ve nota-tabanlı çalışmaları bir araya getirebilir.^[5]

Müzik, yeni bir avangart çeşidi olarak deneysel caz ile beraber şekillendi. Bu süreçte birçok yeni müzisyen, var olan popüler müzikle beraber stüdyo bazlı kayıt girişimlerine kucak açtı. 1960'ların başında prodüktörler, söz yazarları ve mühendislerin müzik biçimleri, orkestrasyon, yapay reverb ve diğer efektlerle özgürce deneyler yapması oldukça sık görülen bir durumdu. 1960'ların sonu itibarıyla, fazlaca deneysel pop müzik veya bilinen pop müziklere entegre edilmiş deneysel tınılar genç dinleyiciler tarafından oldukça olumlu karşılandı. Bunu izleyen yıllarda, türü devam ettiren sanatçılar edebi olarak da deneysel bir geleneği sürdürdüler ve deneysellikle popülist bağıntılar arasında bir denge kurma çabası gösterdiler.

1. ^ Landy 1994, s. 100.
2. ^ ^{a b} Johnson 2009, s. 200.
3. ^ Martin 2015, ss. 4-5.
4. ^ Johnson 2009, s. 199.
5. ^ Landy 2012, s. 14.