Edat veya ilgeç; farklı tür ve görevdeki kelimeler ve kavramlar arasında anlam ilgisi kurmaya yarayan yardımcı kelime. İlgeçlerin tek başına anlamı yoktur; diğer kelimelerle birlikte, cümle içinde görev kazanır.[1]
Bazı kaynaklarda ünlemler ve bağlaçlar da ilgeç kabul edilir.[1][2] Bu yazıda ünlemler ve bağlaçlar ele alınmayacak, yalnızca bahsi geçen kaynaklarda son çekim ilgeçleri olarak adlandırılan ilgeçler ele alınacaktır. Türkçede kullanılan başlıca ilgeçler şunlardır:
|
|
|
|
Kaynak hatası: <ref>
"NOT" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="NOT"/>
etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)