Evrimcilik, evrim teorisini belirtmek için kullanılan bir terimdir. Evrim çalışmaları ilerledikçe tam anlamı da zaman ile birlikte değişti. 19. yüzyılda, organizmaların ilerici kalıtsal değişim yoluyla kendilerini bilinçli olarak geliştirdikleri inancını tanımlamak için kullanıldı.[1][2] Teleolojik inanç, kültürel evrimi ve sosyokültürel evrimi de kapsayacak şekilde devam etti.[1] 1970'lerde "Neo-Evrimcilik" terimi, "insanoğlunun, kendi kontrolü dışındaki faktörler tarafından değişime zorlanmadığı sürece alışılagelmiş bir yaşam tarzını korumaya çalıştığı" fikrini tanımlamak için kullanıldı.[3]
Bu terim çoğunlukla yaratılışçılar arasında evrim konusundaki bilimsel uzlaşıya bağlılığı kendince seküler bir dine eşdeğer olarak tanımlamak için kullanılır.[4] Bu terim bilim camiasında çok nadiren kullanılmaktadır, çünkü evrim konusundaki bilimsel tutum bilim insanlarının çok büyük bir çoğunluğu tarafından kabul edilmektedir. Evrimsel biyoloji bilimsel açıdan kabul gören bir görüş olduğu için, aksi özellikle belirtilmedikçe "bilim insanları" veya "biyologların" "evrimci" olduğu farz edilir.[5] Dini gruplar tarafından evrimin reddi konusunda yaratılışçılar, modern evrim sentezinin geçerliliğini kabul edenleri sıklıkla "evrimciler" ve teorinin kendisini de "evrimcilik" olarak adlandırmayı tercih ederler.
a widely held 19c belief that organisms were intrinsically bound to improve themselves, that changes were progressive, and that acquired characters could be transmitted genetically. The belief was also extended to cultures and societies, and to living organisms.
A major complaint of the Creationists, those who are committed to a Genesis-based story of origins, is that evolution--and Darwinism in particular--is more than just a scientific theory. They object that too often evolution operates as a kind of secular religion, pushing norms and proposals for proper (or, in their opinion, improper) action.