I. Selim Yavuz Sultan Selim ياوز سلطان سليم | |||||
---|---|---|---|---|---|
İslam Hâlifesi Kayser-i Rûm Emîrü'l-mü'minîn İki Kutsal Caminin Hizmetkârı Han Şah | |||||
9. Osmanlı Padişahı | |||||
Hüküm süresi | 24 Nisan 1512 - 22 Eylül 1520 (8 yıl, 4 ay ve 29 gün) | ||||
Önce gelen | II. Bayezid | ||||
Sonra gelen | I. Süleyman | ||||
88. İslam Hâlifesi | |||||
Hüküm süresi | 1517 - 22 Eylül 1520 | ||||
Önce gelen | III. Mütevekkil[not 1] | ||||
Sonra gelen | I. Süleyman | ||||
11. Trabzon Sancakbeyi | |||||
Hüküm süresi | 1487 - 1510[1] | ||||
Önce gelen | İlyas Bey | ||||
Sonra gelen | Sinan Bey | ||||
Doğum | 10 Ekim 1470 Amasya, Osmanlı İmparatorluğu | ||||
Ölüm | 22 Eylül 1520 (49 yaşında) Çorlu, Osmanlı İmparatorluğu | ||||
Defin | Yavuz Selim Camii, Fatih, İstanbul, Türkiye | ||||
Eş(ler)i | Ayşe Hafsa Sultan II. Ayşe Hatun | ||||
Çocuk(lar)ı | I. Süleyman Üveys Paşa Hatice Sultan Beyhan Sultan Fatma Sultan Hafize Sultan Şah Sultan | ||||
| |||||
Hanedan | Osmanlı Hanedanı | ||||
Babası | II. Bayezid | ||||
Annesi | II. Gülbahar Hatun | ||||
Dini | Sünni İslam | ||||
İmza |
I. Selim (Osmanlıca: سلطان سليم اول) veya bilinen adıyla Yavuz Sultan Selim (d. 10 Ekim 1470 - ö. 22 Eylül 1520), Osmanlı İmparatorluğu'nun 9. padişahı ve 88. İslam hâlifesidir.[2] "Hâdimü'l-Haremeyni'ş-Şerîfeyn" (iki kutsal caminin hizmetkârı) unvanına[3][4] ve divan edebiyatındaki "Selîmî" mahlasına sahiptir.[5] Babası sekizinci Osmanlı padişahı II. Bayezid,[6] annesi II. Gülbahar Sultan'dır.[7][8] 1512-1520 yılları arasında süren yalnızca 8 yıllık saltanatında imparatorluğu muazzam bir hızla genişletti[9] ve özellikle 1516 ile 1517 yılları arasında düzenlediği sefer ile tüm Doğu Akdeniz ile Mısır dahil önemli Orta Doğu bölgelerini ele geçirdi.[10] Padişahlığı döneminde Anadolu'da birlik sağlandı ve Mısır'da hüküm süren Memlûk Devleti'ne son verildi. Devrin en önemli iki ticaret yolu olan İpek ve Baharat Yolu'nu da ele geçiren Osmanlılar, bu sayede doğu ticaret yollarını da tamamen kontrolleri altına aldılar.
10 Ekim 1470 tarihinde Amasya'da doğan ve şehzadeliğini Trabzon'da geçiren I. Selim, Osmanlı tahtına babası Sultan II. Bayezid'e karşı darbe yaparak çıktı. Şehzade Selim'e kızı Ayşe Hatun'u vermiş olan Kırım Hanı Mengli Giray,[11] ona askeri destek sağlayarak tahta geçmesine yardım etti. 1512'de tahta çıkan Sultan Selim, babasının son dönemlerinde doğuda ortaya çıkan Şii Safevî tehlikesine karşı mücadeleye girişti.[12] İki sene sonra İran'a yaptığı seferde Safevî hükümdarı Şah İsmail'i Çaldıran Muharebesi ile mağlup etti, ülkenin başkenti Tebriz'e kadar ilerledi ve bundan sonra "Yavuz" lakabıyla anılmaya başladı.[13] 1515'te, Sadrazam Hadım Sinan Paşa öncülüğünde gerçekleşen Turnadağ Muharebesi ile Dulkadiroğulları Beyliği'ni ortadan kaldırdı ve Anadolu'daki Türk siyasi birliğini tam anlamıyla sağladı.
İran seferinden sonra Memlûk Devleti'ne karşı harekete geçen I. Selim, ''Büyük Mısır Seferi'' olarak bilinen seferde yapılan Mercidâbık, Gazze, Ridâniye ve Kahire muharebeleri ile Memlûkleri yıkarak Suriye, Filistin, Levant, Mısır ve Hicaz gibi stratejik bölgeleri devletin topraklarına kattı.[14] Seferden sonra İslam peygamberi Muhammed'in Kutsal Emanetler olarak kabul edilen eşyalarını İstanbul'a getirtti.[15][16] 1520'de Batı'ya doğru yola çıkan Sultan Selim, 22 Eylül 1520 tarihinde Çorlu'da bulunan ordugâhında, sırtında çıkmış olan büyük bir çıban yüzünden 49 yaşındayken öldü ve yerine oğlu Süleyman geçti.[17][18] Türbesi İstanbul'un Fatih ilçesindeki Yavuz Selim Camii'nde yer almaktadır.
1520'deki ölümü sırasında Osmanlı İmparatorluğu, Selim'in 8 yıllık hükümdarlığı sırasında yüzde yetmiş kadar büyüyerek yaklaşık 3,4 milyon kilometrekareye yayıldı.[9][19] Selim'in Orta Doğu'yu ve özellikle İslam dünyasının kalbi olan bölgeleri fethetmesi ve Mekke ve Medine şehirlerine giden hac yollarının kontrolünü üstlenmesi, Osmanlı İmparatorluğu'nu önde gelen Müslüman devletlerden biri yaptı.[20] I. Selim'in fetihleri, imparatorluğun coğrafi ve kültürel ağırlık merkezini önemli ölçüde Balkanlar'dan Orta Doğu'ya kaydırdı.[20]
Kaynak hatası: <ref>
"not" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="not"/>
etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)
Arabistan Yarımadası'nda 1920'lerin ortalarında iktidara gelir gelmez Yavuz Selim'e ait olan "Hâdimu'l-Haremeyn-i Şerîfeyn", yani "Mekke ile Medine'nin hizmetkârı" unvanını takınan İbn Suud'un Hazreti Muhammed'in türbesini yıkmayı hatırına getirmesinin bile mümkün olamayacağını bir tarafa bırakalım...
Osmanlı hükümdarlarının asıl önem verdikleri makam ve unvan Mekke ve Medine'nin, yani Haremeyn-i Şerifeyn'in hâkimiyetidir ve doğrusu İslam'ın bu iki mukaddes beldesinin "hâkimiyeti" deyimi herkesin bildiği gibi Yavuz Sultan Selim Han tarafından Mısır'ın fethinden sonraki ilk hutbede "Hadim'ul Haremeyn-üş Şerifeyn" diye düzeltilmiştir.