Back Hartaanval Afrikaans Myokardinfarkt ALS Infarto de miocardio AN نوبة قلبية Arabic মাইঅ'কাৰ্দিয়েল ইনফাৰ্কচন Assamese Infartu agudu de miocardiu AST Ürək tutması Azerbaijani اۆرک حمله سی AZB Миокард инфаркты Bashkir Mijokarda infarkts BAT-SMG

Kalp krizi

Akut koroner sendrom ile karıştırılmamalıdır.
Kalp krizi
Diğer adlarAkut miyokard enfarktüsü, kalp enfarktüsü
UzmanlıkKardiyoloji, acil tıp
BelirtilerGöğüs ağrısı, dispne, mide bulantısı, baygın hissetmek, soğuk ter, yorgun hissetme; kol, boyun, sırt, çene, ya da midede ağrı[1][2]
KomplikasyonKalp yetmezliği, düzensiz kalp atışları, kardiyojenik şok, kalp durması[3][4]
NedenleriGenelde koroner arter hastalığı[3]
Risk faktörüYüksek kan basıncı, tütün içmek, diyabet, egzersiz eksikliği, obezite, yüksek kan kolestrolü[5][6]
TanıElektrokardiyogramlar (EKG), kan testleri, koroner anjiyografi[7]
TedaviPerkütan koroner girişim, tromboliz[8]
İlaçAspirin, nitrogliserin, heparin[8][9]
PrognozSTEMI %10 ölüm riski (gelişmiş dünyada)[8]
Sıklık15.9 milyon (2015)[10]
Bir kalp krizinde koroner arterlerin beslenememesi durumu.

Kalp krizi, kalp enfarktüsü ya da akut miyokard enfarktüsü (Sıklıkla MI (miyokard enfarktüsü) veya AMI (akut miyokard enfarktüsü) şeklinde kısaltılır), kan akımının azalması veya durması sonucunda koroner arterlerden birinde meydana gelen enfarktüs (doku ölümü) ile karakterize edilir.[1] Tipik belirtiler arasında, sıklıkla sol omuz, kol veya çeneye yayılan, göğüs kemiğinin arkasında (retrosternal) göğüs ağrısı veya rahatsızlığı bulunur.[1] Bu ağrı, bazen mide yanması gibi algılanabilir.[1]

Ek olarak, nefes darlığı, bulantı, bayılma hissi, soğuk terleme, yorgunluk ve bilinç düzeyinde azalma gibi belirtiler de gözlemlenebilir.[1] Vakaların yaklaşık %30'unda alışılmamış belirtiler izlenmektedir.[8] Kadınlarda, genellikle göğüs ağrısı olmadan boyun ağrısı, kol ağrısı veya yorgunluk gibi şikayetlerle karşılaşılır.[11] 75 yaşın üzerindeki hastalarda, %5 oranında, belirgin belirti olmaksızın MI öyküsü saptanmıştır.[12] MI, kalp yetmezliği, düzensiz kalp ritmi, kardiyojenik şok veya kalp durması gibi komplikasyonlara yol açabilir.[3][4]

Çoğu miyokard enfarktüsü (MI), koroner arter hastalığına bağlı olarak gelişmektedir.[3] Risk etmenleri arasında arteriyel hipertansiyon, sigara tüketimi, diabet, egzersiz eksikliği, obezite, hiperkolesterolemi (kanda aşırı kolesterol bulunuşu), dengesiz beslenme ve aşırı alkol tüketimi sayılabilir.[5][6] Genellikle, bir aterosklerotik plağın yırtılması sonucunda koroner arterde oluşan tam tıkanma, MI'nın temel patofizyolojik mekanizmasını oluşturmaktadır.[3] MI'lar daha nadir olarak koroner vazospazm (kalbi besleyen damarlarda ani büzülme (vazospazm) sonucu ortaya çıkan geçici kalp damar tıkanması) nedeniyle ortaya çıkar; bu spazmlar, kokain kullanımı, yoğun duygusal stres (genellikle Takotsubo sendromu veya "kırık kalp sendromu" olarak bilinir) ve aşırı soğuk maruziyeti gibi faktörlerden kaynaklanabilir.[13][14] Tanıya yardımcı olabilecek birçok test bulunmaktadır, bunlar arasında elektrokardiyogram (EKG), kan biyoişaretçileri ve koroner anjiyografi yer alır.[7] Kalbin elektriksel aktivitesini kaydeden EKG'de, ST yükselmesi saptanırsa ST yükselmeli MI (STEMI) tanısını doğrulayabilir.[8][15] Yaygın olarak kullanılan kan biyoişaretçileri arasında troponin ve daha nadiren kreatin kinaz MB bulunur.[7]

Miyokard enfarktüsünün (MI) tedavisi, zaman açısından kritik bir öneme sahiptir.[16] Şüpheli MI durumlarında acil tedavi olarak aspirin kullanımı uygundur.[9] Göğüs ağrısını hafifletmek amacıyla nitrogliserin veya opioidler kullanılabilir; ancak, bu maddeler hastalığın genel öntanısını iyileştirmez.[8][9] Ek oksijen tedavisi, düşük oksijen satürasyonu veya nefes darlığı olan hastalarda önerilmektedir.[9] STEMI durumunda, tedavi stratejileri kalbe kan akımını yeniden sağlama hedefindedir ve bu kapsamda perkütan koroner girişim (PCI, İng. percutaneous coronary intervention) uygulanarak arterler açılabilir ve stent yerleştirilebilir ya da tromboliz (pıhtı çözülmesi) yöntemi ile tıkanıklık ilaçlar aracılığıyla giderilebilir.[8] Non-ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (NSTEMI) olan hastalarda ise genellikle heparin gibi antikoagülanlar (kanın pıhtılaşmasını önleyen ilaçlar) kullanılmakta, yüksek riskli olgularda ise ek olarak PCI önerilmektedir.[9] Çok sayıda koroner arter tıkanıklığına sahip ve diyabetik hastalarda, koroner arter baypas cerrahisi (KABG), anjiyoplastiye kıyasla daha uygun bir seçenek olabilir.[17] MI sonrasında, yaşam tarzı değişiklikleri ile birlikte uzun süreli aspirin, beta blokerler ve statin tedavisi standart olarak önerilmektedir.[8]

2015 yılında dünya genelinde yaklaşık 15,9 milyon miyokard enfarktüsü vakası rapor edilmiştir.[10] 3 milyondan fazla hastada ST yükselmeli MI, 4 milyondan fazla hastada ise NSTEMI tanısı konulmuştur.[18] STEMI yaygınlık oranı, erkeklerde kadınlara oranla yaklaşık iki kat daha fazladır.[19] Amerika Birleşik Devletleri'nde her yıl yaklaşık bir milyon kişinin MI geçirdiği tahmin edilmektedir.[3] Gelişmiş ülkelerde STEMI geçiren hastalarda ölüm riski yaklaşık %10 olarak bildirilmektedir.[8] 1990-2010 yılları arasında, belirli bir yaş grubunda MI oranları küresel olarak düşüş göstermiştir.[20] 2011 yılında, Amerika Birleşik Devletleri'nde MI, hastane yatışlarında en maliyetli beş durum arasında yer almış ve 612.000 hastane yatışı için yaklaşık 11,5 milyar dolarlık bir maliyet oluşturmuştur.[21]

  1. ^ a b c d e "What Are the Signs and Symptoms of Coronary Heart Disease?". www.nhlbi.nih.gov. 29 Eylül 2014. 24 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2015. 
  2. ^ "Heart Attack Symptoms in Women". American Heart Association. 4 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2020. 
  3. ^ a b c d e f "What Is a Heart Attack?". www.nhlbi.nih.gov. 17 Aralık 2013. 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  4. ^ a b "Heart Attack or Sudden Cardiac Arrest: How Are They Different?". www.heart.org. 30 Temmuz 2014. 24 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  5. ^ a b Mehta PK, Wei J, Wenger NK (Şubat 2015). "Ischemic heart disease in women: a focus on risk factors". Trends in Cardiovascular Medicine. 25 (2): 140-51. doi:10.1016/j.tcm.2014.10.005. PMC 4336825 $2. PMID 25453985. 
  6. ^ a b Mendis S, Puska P, Norrving B (2011). Global atlas on cardiovascular disease prevention and control (PDF) (1. bas.). Cenevre: World Health Organization in collaboration with the World Heart Federation and the World Stroke Organization. ss. 3-18. ISBN 978-92-4-156437-3. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Haziran 2020. 
  7. ^ a b c "How Is a Heart Attack Diagnosed?". www.nhlbi.nih.gov. 17 Aralık 2013. 24 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  8. ^ a b c d e f g h i Steg PG, James SK, Atar D, Badano LP, Blömstrom-Lundqvist C, Borger MA, Di Mario C, Dickstein K, Ducrocq G, Fernandez-Aviles F, Gershlick AH, Giannuzzi P, Halvorsen S, Huber K, Juni P, Kastrati A, Knuuti J, Lenzen MJ, Mahaffey KW, Valgimigli M, van 't Hof A, Widimsky P, Zahger D (Ekim 2012). "ESC Guidelines for the management of acute myocardial infarction in patients presenting with ST-segment elevation". European Heart Journal. 33 (20): 2569-619. doi:10.1093/eurheartj/ehs215. PMID 22922416. 
  9. ^ a b c d e O'Connor RE, Brady W, Brooks SC, Diercks D, Egan J, Ghaemmaghami C, Menon V, O'Neil BJ, Travers AH, Yannopoulos D (Kasım 2010). "Part 10: acute coronary syndromes: 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care". Circulation. 122 (18 Suppl 3): S787-817. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.110.971028. PMID 20956226. 
  10. ^ a b Vos T, Allen C, Arora M, Barber RM, Bhutta ZA, Brown A, ve diğerleri. (GBD 2015 Disease Injury Incidence Prevalence Collaborators) (Ekim 2016). "Global, regional, and national incidence, prevalence, and years lived with disability for 310 diseases and injuries, 1990-2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". Lancet. 388 (10053): 1545-1602. doi:10.1016/S0140-6736(16)31678-6. PMC 5055577 $2. PMID 27733282. 
  11. ^ Coventry LL, Finn J, Bremner AP (2011). "Sex differences in symptom presentation in acute myocardial infarction: a systematic review and meta-analysis". Heart & Lung. 40 (6). ss. 477-91. doi:10.1016/j.hrtlng.2011.05.001. PMID 22000678. 
  12. ^ Valensi P, Lorgis L, Cottin Y (March 2011). "Prevalence, incidence, predictive factors and prognosis of silent myocardial infarction: a review of the literature". Archives of Cardiovascular Diseases. 104 (3). ss. 178-88. doi:10.1016/j.acvd.2010.11.013 Özgürce erişilebilir. PMID 21497307. 
  13. ^ "What Causes a Heart Attack?". www.nhlbi.nih.gov. 17 Aralık 2013. 18 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2015. 
  14. ^ Devlin RJ, Henry JA (2008). "Clinical review: Major consequences of illicit drug consumption". Critical Care. 12 (1). s. 202. doi:10.1186/cc6166 Özgürce erişilebilir. PMC 2374627 $2. PMID 18279535. 
  15. ^ "Electrocardiogram". NHLBI, NIH. 9 Aralık 2016. 11 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2017. 
  16. ^ Colledge NR, Walker BR, Ralston SH, Davidson LS (2010). Davidson's principles and practice of medicine. 21st. Edinburgh: Churchill Livingstone/Elsevier. ss. 588-599. ISBN 978-0-7020-3085-7. 
  17. ^ Hamm CW, Bassand JP, Agewall S, Bax J, Boersma E, Bueno H, ve diğerleri. (December 2011). "ESC Guidelines for the management of acute coronary syndromes in patients presenting without persistent ST-segment elevation: The Task Force for the management of acute coronary syndromes (ACS) in patients presenting without persistent ST-segment elevation of the European Society of Cardiology (ESC)". European Heart Journal. 32 (23). ss. 2999-3054. doi:10.1093/eurheartj/ehr236 Özgürce erişilebilir. PMID 21873419. 
  18. ^ White HD, Chew DP (August 2008). "Acute myocardial infarction". Lancet. 372 (9638). ss. 570-84. doi:10.1016/S0140-6736(08)61237-4. PMC 1931354 $2. PMID 18707987. 
  19. ^ O'Gara PT, Kushner FG, Ascheim DD, Casey DE, Chung MK, de Lemos JA, ve diğerleri. (January 2013). "2013 ACCF/AHA guideline for the management of ST-elevation myocardial infarction: a report of the American College of Cardiology Foundation/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines". Circulation. 127 (4). ss. e362-425. doi:10.1161/CIR.0b013e3182742cf6 Özgürce erişilebilir. PMID 23247304. 
  20. ^ Moran AE, Forouzanfar MH, Roth GA, Mensah GA, Ezzati M, Flaxman A, ve diğerleri. (April 2014). "The global burden of ischemic heart disease in 1990 and 2010: the Global Burden of Disease 2010 study". Circulation. 129 (14). ss. 1493-501. doi:10.1161/circulationaha.113.004046. PMC 4181601 $2. PMID 24573351. 
  21. ^ Torio C (August 2013). "National Inpatient Hospital Costs: The Most Expensive Conditions by Payer, 2011". HCUP. 14 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2017. 
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne