Back Klemens von Metternich Afrikaans كليمنس فون مترنيش Arabic كليمنس فون مترنيش ARZ Klemens von Metternich AST Klemens fon Metternix Azerbaijani Клеменс фон Меттерних Bashkir Клеменс Венцэль фон Метэрніх Byelorussian Клеменс фон Метерних Bulgarian ক্লেমেন্স ভন মেটরনিখ Bengali/Bangla Klemens von Metternich Breton
Klemens von Metternich | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 15 Mayıs 1773 |
| Ölüm | 11 Haziran 1859 (86 yaşında) |
| Milliyet | Avusturyalı |
| Meslek | Diplomat |
| İmza | |
 | |
Klemens Wenzel Lothar von Metternich, Metternich-Winneburg-Beilstein Prensi (15 Mayıs 1773 – 11 Haziran 1859), Avusturya İmparatorluğu'na hizmette bulunmuş Alman bir devlet adamı ve diplomattı.[1] Muhafazakâr bir siyasetçi olarak, 1809'dan itibaren Avusturya Dışişleri Bakanı ve 1821'den 1848’deki liberal devrimler sonucu istifasına kadar şansölye olarak görev yaptı. Otuz yıl boyunca Avrupa’nın güç dengesi sistemi olan Avrupa Uyumu'nun (Concert of Europe) merkezinde yer aldı.
1773 yılında Metternich Hanedanı'na mensup bir diplomatın oğlu olarak doğan Metternich, Strazburg ve Mainz üniversitelerinde iyi bir eğitim aldı. Saksonya Krallığı, Prusya ve özellikle Napolyon Fransası’ndaki büyükelçilik görevleriyle önemli diplomatik pozisyonlara yükseldi. Dışişleri Bakanı olarak ilk görevlerinden biri, Napolyon’un Avusturya Arşidüşesi Marie Louise ile evliliğini içeren Fransa ile bir yumuşama (détente) sürecini yönetmek oldu. Kısa bir süre sonra Avusturya’nın Altıncı Koalisyon Savaşı’na Müttefikler tarafında savaşmasını sağladı ve Napolyon’u sürgüne gönderen Fontainebleau Antlaşması'nı imzaladı. Ayrıca, Napolyon sonrası Avrupa’yı büyük güçler arasında bölüştüren Viyana Kongresi’nde Avusturya heyetinin başkanlığını yaptı. Bu hizmetlerinden ötürü Ekim 1813’te Prens unvanı ile ödüllendirildi.[2]
Avusturya, onun rehberliğinde Rusya ve bir ölçüde Prusya ile ittifak kurarak uluslararası kongreler sistemi olan "Metternich Sistemi"ni on yıl daha sürdürdü. Bu dönem, Avusturya'nın diplomatik açıdan en güçlü olduğu zaman dilimi olarak kabul edilir. Ancak bu zirve noktasından sonra Metternich, yavaş yavaş uluslararası diplomasinin merkezinden uzaklaşmaya başladı. Ülke içinde, 1821’den 1848’e kadar hem I. Francis hem de oğlu I. Ferdinand döneminde Devlet Şansölyesi olarak görev yaptı. 1848 Devrimleri sonrası Londra, Brighton ve Brüksel’de olmak üzere üç yıl süren kısa bir sürgün dönemi geçirdi. 1851’de Viyana sarayına geri döndü, ancak bu kez sadece I. Ferdinand’ın halefi I. Franz Joseph’e danışmanlık yapmakla yetindi. Yaşam süresi açısından dönemin politikacılarının çoğunu geride bırakan Metternich, 1859 yılında 86 yaşında öldü.
Gelenekçi muhafazakâr olan Metternich, özellikle Rusya'nın Orta Avrupa ve Osmanlı İmparatorluğu'ndaki toprak kazanma arzularına karşı koyarak güç dengesini korumaya büyük önem veriyordu. Liberalizm ve milliyetçiliğe karşıydı zira ikisini de Avusturya İmparatorluğu’nun birliğine ve istikrarına tehdit olarak görüyordu.[3][4] Ayrıca, söz gelimi Avusturya’nın kuzey İtalya’daki milliyetçi ayaklanmaları bastırmak gibi faaliyetlerle Avusturya İmparatorluğu’nun parçalanmasını önlemek için çabalar gösterdi. Ülke içinde de benzer bir politika izleyerek sansür ve geniş çaplı bir casusluk ağıyla huzursuzlukları bastırmaya çalıştı.[5]
- ^ Cecil,Algernon, 1947 & Metternich, ss. 98–101
- ^ "Klemens von Metternich". www.britannica.com (İngilizce). Erişim tarihi: 17 Mart 2025.
- ^ Okey 2001, s. 98
- ^ "Germany - Metternich, Unification, 1815-71". www.britannica.com (İngilizce). 14 Mart 2025. Erişim tarihi: 17 Mart 2025.
Not only did he reject the teachings of liberalism and nationalism in principle, but also, as the leading statesman of the Habsburg empire, he recognized that the establishment of centralized authority in Germany (which still included Austria) would seriously impede the policies his government was pursuing in Hungary, Italy, and the Balkans.
- ^ Caldwell, Wallace E.; Merrill, Edward H. (1964). History of the World. 1. United States: The Greystone Press. s. 427.