Kurumsal iktisat

Kurumsal iktisat, ekonomik davranışı şekillendirmede evrimsel sürecin ve kurumların rolünü anlamaya odaklanmaktadır. Asıl odak noktası Thorstein Veblen'in bir tarafta teknoloji, diğer tarafta toplumun "törensel" alanı arasındaki içgüdü odaklı dikotomisinde yatmaktadır. İsmi ve temel unsurları Walton Hale Hamilton'un 1919 tarihli American Economic Review makalesine dayanmaktadır.^[1][2] Kurumsal ekonomi, kurumların daha geniş bir şekilde incelenmesini vurgular ve piyasaları bu çeşitli kurumların (örneğin bireyler, firmalar, devletler, sosyal normlar) karmaşık etkileşiminin bir sonucu olarak görür. Daha önceki gelenek, günümüzde ekonomiye önde gelen Heterodoks bir yaklaşım olarak devam etmektedir.^[3]

"Geleneksel" kurumsalcılık, kurumların sadece zevklere, teknolojiye ve doğaya indirgenmesini reddeder (bkz. Doğalcılık yanılgısı).^[4] Zevkler, gelecek beklentileri, alışkanlıklar ve motivasyonlarla birlikte sadece kurumların doğasını belirlemekle kalmaz, aynı zamanda onlar tarafından sınırlandırılır ve şekillendirilir. Eğer insanlar düzenli olarak kurumlarda yaşıyor ve çalışıyorlarsa, bu onların dünya görüşlerini şekillendirir. Temelde, bu geleneksel kurumsalcılık (ve onun modern muadili kurumsalcı politik ekonomi) bir ekonominin yasal temellerini ve kurumların inşa edildiği ve daha sonra değiştirildiği evrimsel, alışkanlıklara dayalı ve iradi süreçleri (bkz. John Dewey, Thorstein Veblen ve Daniel Bromley) vurgular. Kurumsal iktisat öğrenme, sınırlı rasyonalite ve evrim üzerine odaklanır (sabit tercihler, rasyonalite ve denge varsaymak yerine). Thorstein Veblen, Wesley Mitchell ve John R. Commons gibi ünlü ama farklı ekonomistlerin de dahil olduğu 20. yüzyılın ilk yarısında Amerikan ekonomisinin merkezi bir parçasıydı.^[5] Bazı kurumsalcılar Karl Marx'ı kapitalizmi tarihsel olarak sınırlandırılmış bir sosyal sistem olarak tanımladığı için kurumsalcı geleneğe ait olarak görür; diğer kurumsalcı ekonomistler Marx'ın kapitalizm tanımına katılmaz, bunun yerine piyasalar, para ve üretimin özel mülkiyeti gibi tanımlayıcı özelliklerin gerçekten de zaman içinde geliştiğini, ancak bireylerin amaçlı eylemlerinin bir sonucu olduğunu düşünür.

Önemli bir varyant, neoklasik iktisadın daha sonraki gelişmelerini analize entegre eden 20. yüzyılın sonlarındaki yeni kurumsal iktisattır. Hukuk ve ekonomi, 1924 yılında John R. Commons tarafından Kapitalizmin Hukuki Temelleri'nin yayınlanmasından bu yana önemli bir tema olmuştur. O zamandan beri, hukukun (resmi bir kurum) ekonomik büyüme üzerindeki rolü konusunda hararetli tartışmalar yaşanmaktadır.^[6] Davranışsal iktisat, basit ekonomik davranış varsayımlarından ziyade psikoloji ve bilişsel bilim hakkında bilinenlere dayanan kurumsal ekonominin bir başka ayırt edici özelliğidir.

Bu ekolle ilişkilendirilen yazarlar arasında Robert H. Frank, Warren Samuels, Marc Tool, Geoffrey Hodgson, Daniel Bromley, Jonathan Nitzan, Shimshon Bichler, Elinor Ostrom, Anne Mayhew, John Kenneth Galbraith ve Gunnar Myrdal sayılabilir, ancak sosyolog C. Wright Mills bile başlıca çalışmalarında kurumsalcı yaklaşımdan oldukça etkilenmiştir.

1. ^ Walton H. Hamilton (1919). "The Institutional Approach to Economic Theory," American Economic Review, 9(1), Supplement, pp. 309–18. Reprinted in R. Albelda, C. Gunn, and W. Waller (1987), Alternatives to Economic Orthodoxy: A Reader in Political Economy, pp. 204- 12.
2. ^ D.R. Scott, "Veblen not an Institutional Economist." The American Economic Review. Vol. 23. No.2. June 1933. pp. 274–77.
3. ^ Warren J. Samuels ([1987] 2008). "institutional economics," The New Palgrave: A Dictionary of Economics. Abstract. 13 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
4. ^ "AMERICAN INSTITUTIONAL SCHOOL". 19 Mart 2009. 19 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2018. 
5. ^ Malcolm,Dewey and Reese Rutherford (2008). "institutionalism, old," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition, v. 4, pp. 374–81. Abstract. 28 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
6. ^ Li, Rita Yi Man and Li, Yi Lut (2013) The relationship between law and economic growth: A paradox in China Cities, Asian Social Science, Vol. 9, No. 9, pp. 19–30, https://ssrn.com/abstract=2290481