Libya Libya Arap Sosyalist Halk Cemahiriyesi (1977-1986) الجماهيرية العربية الليبية الشعبية الاشتراكية al-Jamāhīrīyah al-'Arabīyah al-Lībīyah ash-Sha'bīyah al-Ishtirākīyah Büyük Libya Arap Sosyalist Halk Cemahiriyesi (1986-2011) الجماهيرية العربية الليبية الشعبية الإشتراكية العظمى al-Jamāhīrīyah al-'Arabīyah al-Lībīyah ash-Sha'bīyah al-Ishtirākīyah al-'Uẓmá | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1977-2011 | |||||||||
Başkent | Trablus (1977-2011) Sirte (2011)[1] 32°52′K 13°11′D / 32.867°K 13.183°D | ||||||||
En büyük şehir | Trablus | ||||||||
Resmî dil(ler) | Arapça | ||||||||
Konuşma dilleri | |||||||||
Azınlık dilleri | |||||||||
Etnik gruplar |
| ||||||||
Resmî din | İslam | ||||||||
Hükûmet | Üniter İslami sosyalist cemahiriye | ||||||||
Kardeşçe Lider ve Devrimin Rehberi | |||||||||
| |||||||||
Genel Halk Kongresi Genel Sekreteri (devlet başkanı ve yasama başkanı) | |||||||||
| |||||||||
Genel Halk Komitesi Genel Sekreteri (hükûmet başkanı) | |||||||||
| |||||||||
Yasama organı | Genel Halk Kongresi | ||||||||
Tarihî dönem | Soğuk Savaş · Terörizmle Savaş · Arap Baharı | ||||||||
| |||||||||
Yüzölçümü | |||||||||
• Kara | 1.759.541 km2 | ||||||||
Nüfus | |||||||||
| |||||||||
GSYİH (nominal) | 2007 tahminî | ||||||||
• Toplam | ![]() | ||||||||
• Kişi başına | ![]() | ||||||||
İGE (2009) | ![]() çok yüksek | ||||||||
Para birimi | Libya dinarı (LYD) | ||||||||
Telefon kodu | 218 | ||||||||
|
2 Mart 1977'de Genel Halk Kongresi (GHK), Kaddafi'nin emriyle "Halk Otoritesinin Kuruluş Bildirgesi"ni[5][6] kabul etti ve Libya Arap Sosyalist Halk Cemahiriyesi (Arapça: الجماهيرية العربية الليبية الشعبية الاشتراكية[7] al-Jamāhīrīyah al-'Arabīyah al-Lībīyah ash-Sha'bīyah al-Ishtirākīyah) ilan etti. Kaddafi devletinin resmi siyaset felsefesinde "cemahiriye" sistemi ülkeye özgüydü, ancak Kaddafi'nin tüm Üçüncü Dünya'ya uygulanması için önerdiği Üçüncü Uluslararası Teorinin gerçekleşmiş hali olarak sunuldu. GHK ayrıca feshedilmiş Devrimci Komuta Konseyinin geri kalan üyelerinden oluşan ve Kaddafi'nin genel sekreter olduğu GHK Genel Sekreterliğini oluşturdu ve Bakanlar Kurulunun yerini alan Genel Halk Komitesini atadı. Komite üyeleri artık bakan değil, sekreter olarak adlandırıldılar.
Libya hükûmeti, cemahiriyenin herhangi bir siyasi partisi olmayan, yerel halk konseyleri ve komünler (Temel Halk Kongreleri olarak adlandırılan) aracılığıyla halk tarafından yönetilen doğrudan bir demokrasi olduğunu iddia etti. Resmi söylem bir ulus devlet fikrini küçümsedi, kabile bağları ulusal ordunun saflarında bile birincil kaldı.[8]