Martinizm, 18. yüzyıl Fransası'nda Louis-Claude de Saint-Martin tarafından başlatılan mistik bir harekettir. Saint-Martin, Martinez de Pasqually'nin ölümünden sonra kendisinin "ikinci üstadım" dediği Jacob Boehme'nin yazılarını keşfetmiştir. Kurduğu Dostlar Cemiyeti'ne (Intimate Society/Society of Friends) bazı önemli kişileri dahil etmiştir.
1803'te Saint Martin'in ölümünden sonra kendisinin öğretileri küçük topluluklar tarafından sürdürülüp yaygınlaştırılmıştır. 1888 yılında topluluğa katılan Augustin Chaboseau ve meşhur Okültist Papus (Gérard Encausse) tüm Martinistleri bir araya getirmeye karar vermişler ve bu amaçla Ordre Martiniste[1] mistik okulunu kurmuşlardır. Hareket büyük bir başarı göstermiş ve 1891'de Fransız Meclisi'nin 21 üyesi bu harekete katılmıştır. Papus bu konsülün ilk başkanı ve tarikatın büyük üstadı seçilmiştir. Onun çabaları altında teşkilat genişlemiş ve 1900'lerde pek çok ülkede yüzlerce üye sayısına ulaşmış hatta Rus Çarı II. Nikolay 1905'te Papus'u davet edip devrimciler karşısında yaşadığı güçlüklerle ilgili kendisinin önerilerini almak istemiştir.
I. Dünya Savaşı'nda Papus doktor olarak görev yaparken ölmüş, savaştan sonra da kalan üyeleri çeşitli alanlara dağılmışlardır. Karl Wilhelm Naundorff'un Fransız Krallığı iddialarını destekleyen bir grup Fransız Martinist, Ordre Martiniste et Synarchique (OMS)[2] hareketini kurmuştur.