McLaren M28 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() John Watson'ın M28'i. Artık, Donington Grand Prix Koleksiyonu'nda yer alıyor. | |||||||||
Kategori | Formula One | ||||||||
Üretici | McLaren | ||||||||
Tasarımcı(lar) | Gordon Coppuck | ||||||||
Selefi | McLaren M26 | ||||||||
Halefi | McLaren M29 | ||||||||
Teknik özellikleri | |||||||||
Şasi | Alüminyum Monokok. | ||||||||
Motor | Ford-Cosworth DFV, 2993cc V8, Doğal emişli motor, Ortadan motorlu, uzunlamasına monte edilmiş | ||||||||
Şanzıman | McLaren / Hewland FGA 400/6 6-speed Manuel şanzıman | ||||||||
Müsabaka tarihçesi | |||||||||
Kayda değer katılımlar | Marlboro Team McLaren | ||||||||
Kayda değer sürücüler | 7. ![]() 8. ![]() | ||||||||
İlk galibiyet | 1979 Arjantin Grand Prix | ||||||||
| |||||||||
Dikkat! Aksi belirtilmedikçe, bütün veriler Formula 1 Dünya Şampiyonası Grand Prix verilerini işaret eder. |
McLaren M28, McLaren tarafından 1979 Formula 1 Dünya Şampiyonası'nda üretilen ve kullanılan bir Formula 1 yarış arabasıdır. Doğal emişli 3 litrelik bir Ford Cosworth motorla çalışan M28, 1978'in ikinci yarısında, Ronnie Peterson'ın bir sonraki sezonda takıma katılması için tartışıldığı sırada tasarlandı ve rüzgar tünelinde test edildi.[1] Araba, çağdaş tasarımlardan belirgin şekilde daha büyüktü ve çok daha hantal görünüyordu. Üç adet şasi inşa edildi. Hacimli tasarımın en yüksek hız üzerinde keskin bir etkisi oldu ve araba, hız tuzaklarından en yavaş geçenlerden biri oldu. Araba ilk olarak Ekim 1978'de Watkins Glen'de yapılan bir test ile piste çıktı.[2]
İlk testler sırasında, M28'in yer etkisi tasarımının özellikle etkili olmadığı kanıtlandığından, kısa süre sonra zayıf kavrama ile ilgili sorunları olduğu ortaya çıktı.[1] Baş sürücü John Watson, arabayı "bir felaket" olarak nitelendirdi.[3] Patrick Tambay, M28'den hiç memnun kalmadı ve onu "bok kutusu" olarak etiketledi.[4] Araba, burulma sertliği eksikliğinden ve yeni nesil F1 arabalarına karşı rekabet edebilmek için gereken yer etkisi aerodinamiğinin yetersiz kalmasından muzdaripti.
Watson, ilk tur testler yapıldıktan sonra şasinin nasıl eğildiğini ve tüm gerilme mukavemetini kaybettiğini söyledi. Gelişmiş aerodinamik ile çalışmaya alışkın olmayan ekip, bu durumu telafi etmek için geleneksel ayarlamaları boşuna denedi. John Watson, daha sonra M28'in kullandığı en kötü F1 arabası olduğunu belirtti.[5]
Coppuck, arabayı, zemin etkisinin işe yaraması için mümkün olduğu kadar geniş bir zemin altı alana sahip sert bir şasi oluşturmak için alüminyum ve nomex petekten yapılmış çok dar bir monokok olacak şekilde tasarlamıştı, ancak sonuç olarak, araç sürüklenmeye neden olan büyük bir ön cephe alanına sahip oldu.[6] McLaren patronu Teddy Mayer, aracın performans eksikliği karşısında şok olarak, tasarımcı Coppuck'ı eleştirdi.[7]
M28 tamamen yeniden tasarlandı ve B özellikli otomobil Belçika'da tanıtıldı, ancak performansta herhangi bir gelişme yaşanmadı. Arabanın sorunlarını çözme çabaları, M28'i fazlasıyla ağır ve hantal bir hale getirmişti.[1] Bununla birlikte, yine de selefi McLaren M26'ya göre tercih edilen bir şasi olarak, daha iyi bir tasarım sunulana kadar1979 sezonunun ilk yarısında kullanıldı. Rakipleri sezon boyunca daha iyi araçları tanıtırken, McLaren hızla şampiyonluk yarışında geride kaldı.[1] Yine de sezonun açılış yarışı olan 1979 Arjantin Grand Prix'sinde Watson'ın pilotluğunda üçüncü olurken, Belçika'da altıncı ve Monako'da dördüncü oldu. Aracın ikinci pilotu Patrick Tambay'dı.
McLaren takımının alışılagelmiş kırmızı ve beyaz Marlboro sponsorluk görünümüne ek olarak M28, 1979 Birleşik Devletler Grand Prix Batı'da Alman bira şirketi Löwenbräu'nun renklerinde de yarıştı.[8]