Montevideo Konvansiyonu

Devletlerin Hak ve Görevlerine ilişkin Montevideo Sözleşmesi (diğer adıyla Montevideo Konvansiyonu), 26 Aralık 1933'te Yedinci Uluslararası Amerikan Devletleri Konferansı sırasında Montevideo, Uruguay'da imzalanan bir antlaşmadır. Sözleşme, uluslararası teamül hukukunun bir parçası olarak kabul edilen bildirici devletlik teorisini sistemleştirmektedir.^[1] Konferansta, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Franklin D. Roosevelt ve Dışişleri Bakanı Cordell Hull, İyi Komşuluk Politikası ilan ettiler. Bu politikanın amacı ABD'nin Kuzey ve Güney Amerika kıtasındaki ülkelerin içişlerine silahlı müdahalesine karşı çıkmaktadır. Montevideo sözleşmesi 19 devlet tarafından imzalandı. İmzalayan devletlerden üçünün kabulü küçük çekincelere tabi tutuldu. Bu devletler Brezilya, Peru ve Amerika Birleşik Devletleri'ydi.^[2]

Sözleşme, 26 Aralık 1934 tarihinde yürürlüğe girdi. 8 Ocak 1936'da Milletler Cemiyeti Antlaşma Serisi'ne kaydedildi.^[3]

Uluslararası bir konferansta yer alan ABD'nin ilk kadın temsilcisi olan Dr. Sophonisba Preston Breckinridge olduğundan, konferans ABD tarihinde dikkate değerdir.^[4]

1. ^ Recognition in International Law. Cambridge University Press. 2012. s. 419. ISBN 9781107609433. 3 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2021. 
2. ^ "A-40: Convention on Rights and Duties of States". Organization of American States. 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2013. 
3. ^ League of Nations Treaty Series, vol. 165, pp. 20-43.
4. ^ From colony to superpower: U.S. foreign relations since 1776, by George C. Herring, Oxford University Press, 2008, p. 499. Online at Google Books. Retrieved 2011-09-20.