Sandinist Devrimi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Soğuk Savaş | |||||||
Sandinist Devrimi | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Somoza rejimi (1962-1979) Kontralar (1979-1990) Destek: ABD |
FSLN Destek: Sovyetler Birliği Küba[1] | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Anastasio Somoza Enrique Bermúdez |
Daniel Ortega Carlos Fonseca (ölü) Humberto Ortega Joaquín Cuadra Tomás Borge Edén Pastora |
Sandinist Devrimi (İspanyolca: Revolución Popular Sandinista) veya Nikaragua Devrimi (Revolución Nicaragüense), Nikaragua'da 1960'larda ve 1970'lerde Somoza diktatörlüğüne karşı yükselen muhalefeti, Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi'nin (FSLN) 1978-79'da diktatörlüğü devirmek için yürüttüğü şiddetli mücadele, FSLN'nin 1979'dan 1990'a ülkeyi yönetme çabaları ile 1981-1990 yılları arasında FSLN liderliğindeki Nikaragua hükûmeti ile Kontralar arasındaki çatışmaları kapsayan bir dizi siyasi olaylardır. Devrim, Nikaragua tarihinde önemli bir döneme damgasını vurdu ve ülkeyi Soğuk Savaş'ın en önemli vekil savaş alanlarından biri olarak ortaya çıkardı ve uluslararası alanda büyük ilgi gördü.
1978-79'da Somoza rejiminin ilk yıkılışı kanlı bir olaydı ve 1980'lerin Kontra Savaşı sırasında on binlerce Nikaragualı öldü ve şiddetli uluslararası tartışmaların konusu oldu. 1980'lerde FSLN Sovyetler Birliği'nden hem de Kontralar ise Amerika Birleşik Devletleri'nden büyük miktarda destek aldı.
Barış süreci, 1988'de Sapoá Anlaşması ile başladı ve Kontra Savaşı, 1989'da Tela Anlaşması'nın imzalanması ve FSLN ve Kontra güçlerinin silahsızlandırılmasının ardından sona erdi. 1990'daki ikinci seçim Sandinista karşıtı partilerin çoğunluğunun seçilmesi ve FSLN'nin iktidarı devretmesiyle sonuçlandı.