Stalingrad Muharebesi

Stalingrad Muharebesi
Doğu Cephesi, II. Dünya Savaşı
Sol üstten saat yönünde:
  • Muharebe sonrası Stalingrad
  • Çarpışan 24. Panzer Tümeni askerleri
  • Bir Sovyet T-34 tankı
  • Çatıda ateş pozisyonunda duran Sovyet piyadeleri
  • Harabeye girmekte olan Sovyet birlikleri
  • Şehrin üzerinde uçan bir Alman Junkers Ju 87
Tarih23 Ağustos 1942 – 2 Şubat 1943
Bölge
Sebep Hitler'in Volga nehrindeki lojistik hattını kesmek istemesi.
Sonuç

Kesin Sovyet zaferi.

  • 6. Alman Ordusu imha edildi.
  • Mihver kuvvetleri Doğu Cephesi'nde geri çekilmeye başladı.
  • Mareşal Paulus Esir Alındı
  • Avrupa'da II. Dünya Savaşı'nın dönüm noktası.
Taraflar
 Almanya
 İtalya
 Romanya
Macaristan Krallığı (1920-1946) Macaristan Krallığı
 Hırvatistan
 Sovyetler Birliği
Komutanlar ve liderler
Nazi Almanyası Adolf Hitler
Nazi Almanyası Erich von Manstein
Nazi Almanyası Friedrich Paulus  Teslim
Nazi Almanyası W. von Richthofen
Romanya Krallığı Petre Dumitrescu
Romanya Krallığı C. Constantinescu
İtalya Krallığı Italo Gariboldi
Macaristan Krallığı (1920-1946) Gusztáv Jány
Hırvatistan Bağımsız Devleti Viktor Pavičić (ölü)
Sovyetler Birliği Josef Stalin
Sovyetler Birliği Georgi Jukov
Sovyetler Birliği Nikolay Voronov
Sovyetler Birliği A. M. Vasilevski
Sovyetler Birliği Andrey Yeryomenko
Sovyetler Birliği Nikita Kruşçev
Sovyetler Birliği K. K. Rokossovski
Sovyetler Birliği Nikolay Vatutin
Sovyetler Birliği Vasili Çuykov
Çatışan birlikler

Nazi Almanyası B Ordular Grubu:

Sovyetler Birliği Stalingrad Cephesi:

Sovyetler Birliği Don Cephesi
Sovyetler Birliği Güneybatı Cephesi
Güçler
Başlangıç:
270,000 asker
3,000 top
500 tank
600 savaş uçağı, Eylül ayı ortasına kadar 1,600 (Luftflotte 4)
Sovyet karşı-saldırısı sırasında:
1,040,000 asker:
(400,000 Alman,
235,000 İtalyan,
200,000 Rumen,
200,000 Macar,
5,000 Hırvat)
10,250 top
500 tank
732 (402 operasyonel) savaş uçağı
Başlangıç:
187,000 asker
2,200 top
400 tank
300 uçak
Sovyet karşı-saldırısı sırasında:
Toplam 2,500,000 asker
Stalingrad'da 1,143,000 asker
13,451 top
894-4,000 tank
1,115 savaş uçağı
Kayıplar
yak. 850,000 ölü, kayıp veya yaralı
107,000 esir dahil (sadece 6.000 esir hayatta kaldı ve 1955'te eve döndü.)
900 uçak (taşıma olarak kullanılan 274 nakliye ve 165 bombardıman uçakları da dahil olmak üzere)
1,500 tank
6,000 top
yak. 1,150,000 ölü, kayıp veya yaralı
478,741 ölü ve kayıp dahil
650,878 yaralı ve hasta
40,000 sivil ölü
4,341 tank
15,728 top
2,769 savaş uçağı [1]

Stalingrad Muharebesi, Stalingrad Meydan Muharebesi[2] ya da Stalingrad Savaşı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Mihver ordularıyla Kızıl Ordu arasında, Stalingrad kenti için yapılan savaştır. Hemen hemen tüm tarihçiler tarafından II. Dünya Savaşı'nın kesin dönüm noktalarından biri olarak kabul edilir.[3] Bu savaş, tarafların tüm güç ve azimlerini ortaya koydukları, kıran kırana süren ve sonuçta, toplam kayıpların neredeyse iki milyona ulaşmasıyla askeri tarihin en kanlı savaşları arasında yer almaktadır.[3] Savaşın sonu Almanya açısından bir yıkım oldu. Mihver güçlerin savaşı kendi lehlerine döndürmeleri çabasında bir dönüm noktasıydı.[4][5] ve Doğu Cephesi'nde Alman zaferini olanaksız kıldı.[6] Doğu Cephesi'ndeki Mihver kuvvetleri toplamının neredeyse dörtte biri bu muharebe sırasında kaybedilmiştir.[3]

Barbarossa Harekâtı'nın ilk yılı olan 1941 yılında, ağırlığını Wehrmacht Doğu Ordularının (Ostheer) oluşturduğu Mihver kuvvetleri, hızla Sovyet topraklarında ilerlediler ve Leningrad - Moskova - Rostov hattına ulaştılar. Son derece parlak başarılarla Moskova önlerine gelen Mihver kuvvetlerinin ilk başarısızlığı 1941 kışında Moskova önlerinde yaşandı, Moskova Kızıl Ordu tarafından başarıyla savunuldu. Bu üç kent önünde durdurulan genel taarruz, 1942 yazında cephenin güneyinden başlatıldı.[7] Kırım ve Harkov operasyonlarından sonra Mavi Durum'la sürmüştür. Mavi Durum, Alman ordularını Stalingrad önlerine getiren ve bir başka görev grubuna da Kafkasya'nın yolunu açan bir operasyondur. Almanların 1942 yılı Yaz Taarruzları, Mavi Durum'un tamamlanması ardından Stalingrad kentini ve Kafkasya'yı ele geçirmek yönelimli operasyonlarla devam etmiştir. İki kol halinde ayrılarak taarruz eden Mihver kuvvetlerin bir kolu Kafkasya yönünde ilerlerken diğeri Stalingrad'a yönelmiştir. Kenti kuşatan Alman kuvvetleri, onları zaferden zafere götüren yıldırım savaşı tekniklerini bir yana bırakarak ve ağırlıklı olarak piyadeyi kullanarak sokak çatışmalarına girdiler. Bina bina, hatta oda oda inatla direnen Kızıl Ordu'ya rağmen kenti Volga kıyılarında kuşattılar. Ancak üç ay süren sokak savaşlarında ilerleme hızı giderek yavaşladı. Bununla birlikte kentin yüzde doksanı Alman kuvvetlerinin kontrolüne geçmişti. Ekim ayı ortalarından itibaren Volga kıyılarına iyiden iyiye sıkışan Sovyet birlikleri, nehrin donmaya başlamasıyla ikmal ve takviye de alamaz hale geldiler. Yine de inatla sürdürülen direnme Kasım ayı ortalarına kadar tutunmayı başarmıştır. Daha sonra dar bir kıyı şeridinde sıkışmış olan savunma, ikiye bölündü. Kızıl Ekim Çelik Fabrikası, Traktör Fabrikası, Barrikadi Top Fabrikası, Ana Demiryolu İstasyonu ve Mamayev Kurgan tepesi uğruna sürdürülen direnme savaş sonrasında dünya kamuoyunca tanındı, takdir topladı.

Kızıl Ordu 1942 Kasım'ında Uranüs Harekâtı'nı başlatarak kenti istila etmekte olan Alman 6. Ordu'sunun kanat açıklarından kanatlardan kuşatma harekâtına girişti. Kuşatma kollarının taarruz eksenleri özellikle Rumen ve İtalyan birliklerince tutulan kesimlere yönelmişti. Bu karşı taarruz durumu beklenmedik bir biçimde tersine çevirdi. Mihver kuvvetlerin zayıf tutulan kanatları çöktü ve 6. Ordu Stalingrad'da kuşatılarak tecrit edildi. Rus kışı şiddetini arttırdığında, soğuk ve ikmal zorluklarının yol açtığı açlık, diğer yandan devam eden Kızıl Ordu taarruzları, 6. Ordu'yu hızla güçten düşürdü. Komutanlık, Hitler'in "iradenin gücü"ne olan sarsılmaz inancını benimsedi ve bir yarma hareketine girişmeye yönelmedi. Dışarıdan bir girişimle 6. Ordu'yu kurtarma çabası ise savunma önünde başarısız oldu. Öte yandan hava yoluyla ikmal de yetersiz kalmıştır. Kızıl Ordu'nun süren baskısıyla kuşatma çemberi giderek daraldı. Alman savunması daha da dar bir alana sıkıştırılmayı önleyemedi ve sonuçta Stalingrad'da kuşatılmış olan Mihver kuvvetleri çözüldü. Şubat ayının ilk günlerinde Stalingrad'daki Alman direnmesi sona erdi ve 6. Ordu'dan sağ kalanlar teslim oldu.

  1. ^ Гриф секретности снят: Потери Вооружённых Сил СССР в войнах, боевых действиях и военных конфликтах: Стат. исслед. / Г. Ф. Кривошеев, В. М. Андроников, П. Д. Буриков. — М.: Воениздат, 1993. С. 178—182, 369—370. ISBN 5-203-01400-0
  2. ^ Rufolf Hofmann - Walter Görlitz (Çev.: Emekli Topçu Kurmay Kıdemli Albay İbrahim Ulus), İkinci Dünya Savaşı'nın Kesin Sonuçlu Muharebelerinden Moskova ve Stalingrad Muharebeleri, Ankara Genelkurmay Basım Evi, 1995, ISBN 975-409-055-6.
  3. ^ a b c Willem Ridder, Countdown to Freedom 27 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sh: 347
  4. ^ "Battle of Stalingrad." 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopædia Britannica. 2009. Encyclopædia Britannica Online. 6 Mayıs 2009.
  5. ^ Taylor (1998) Vol IV, Sh: 142
  6. ^ Chris Bellamy, Absolute War. Soviet Russia in the Second World War, [1] Vintage Books 2008. Sh: 151-153
  7. ^ 41 Sayılı "Führer Emri" 22 Kasım 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne