Tannenberg Muharebesi (1914)

Tannenberg Muharebesi
I. Dünya Savaşı Doğu Cephesi
Tannenberg Muharebesi sonrası Rus esirler
53°29′45″K 20°08′4″D / 53.49583°K 20.13444°D / 53.49583; 20.13444 Tarih 23–30 Ağustos 1914 Bölge Allenstein yakınları, Doğu Prusya (günümüzde Olsztyn, Polonya) Sonuç Kesin Alman zaferi  • Rus 1. ve 2. Ordularının neredeyse yok edilmesi  • Rusya'nın Doğu Prusya'dan çekilmesi
Taraflar
Rus İmparatorluğu	Alman İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Aleksandr Samsonov (ölü) (intihar) Paul von Rennenkampf	Paul von Hindenburg Erich Ludendorff Max Hoffmann
Güçler
Birinci Ordu (210,000) İkinci Ordu (206,000)	Sekizinci Ordu (166,000)
Kayıplar
78,000 ölü veya yaralı; 92,000 esir ve 500 top kaybı	5,000 ölü 7,000 yaralı

Tannenberg Muharebesi, Almanya'nın I. Dünya Savaşı'ndaki en kesin zaferidir. 23–30 Ağustos 1914 tarihindeki muharebe Rus istilasını daha başında durdurmuştur ve Alman ordusunun doğu cephesindeki askerlerini muzaffer bir şekilde batı cephesine kaydırabilmesine imkân sağladı. Geç kalan "Schlieffen Planı"nın başarılı olan bir kısmı olarak neredeyse Almanya'ya zafer getirdi.

Ruslar'ın yetersiz saldırıları en sonunda Almanlar tarafından Tannenberg'de kuşatılmalarına sebep olmuş, sonuçta Ruslar Almanlar'ın 20.000 asker kaybına karşılık, 95.000 esir, 30.000 kayıp ve 10.000 kaçakla 150.000 kişilik orduyu Tannenberg bataklıklarında bırakmıştır.

22 Ağustos günü general Samsonov'un 2. ordusu Almanları başarılı bir biçimde birkaç yerden geri attı. Ertesi gün Alman XX. Alayı'na saldırdılar. Alay aynı gece Orlau-Frenkenau hattına çekildi. 24 Ağustos'ta Ruslar Orlau-Frenkenau hattına saldırdı ama bu kez iyi mevzilenmiş Almanlar onları durdurdu. Buradan sonra Rus General Aleksandır Samsonov, Alman kanatlarının zayıflığını fark etti ve ordusunun büyük kısmını kuzeybatıya kaydırdı. Sadece VI. Alayı esas görevleri olan Seeburg için kuzeye yöneldi. Alexandır Samsonof, Alman savunma düzenin bozulduğunu ve yakında Almanlar'ı tam bir bozguna uğratacağını sandı ve şifreli haberleşmeyi bırakıp şifresiz haberleşmeye geçti. Ludendorff ve Hindenburg, tatmin olmakta zorlansalar da, sonunda ikna oldular. Almanlar hemen karşı saldırıya geçmek istedi. Alman I. Alayı Rus sol kanadına saldırırken, XVII. Alay güneyden taarruza geçecekti. Başlangıçta tasarı böyleydi. Ama cephedeki General François, topçu desteğinin gelmesini beklemeyi tercih edip taarruzu 27'sine erteledi.