Back HD18296 CE 21 Persei English 21 Persei Swedish HD18296 Ukrainian 胃宿增三 Chinese

HD18296

HD18296
Масса 3,57 M☉
Каталог коды GSC 02330-02043[1], HD 18296[1], BD+31 509[1], HIP 13775[1], HR 873[1], IRAS 02542+3143[1], SAO 56031[1], 2MASS J02571727+3156033[1], CEL 298[1], FK5 2205[1], GC 3544[1], GCRV 1640[1], HIC 13775[1], N30 604[1], PLX 610.1[1], PLX 610.10[1], PPM 67948[1], ROT 392[1], TD1 1774[1], TYC 2330-2043-1[1], UBV 2847[1], LT Per[1], uvby98 100018296[1], WEB 2727[1], Gaia DR2 135525184764395776[1], 21 Per, Gaia DR3 135525184764395776[1], TIC 269893489[1], AG+31 285[1], UBV M 9235[1] һәм Renson 4560[1]
Йолдызлык Персей йолдызлыгы
Җирдән ераклык 107,011 ± 1,5104 парсек[2]
Скорость вращения звезды 24,3 ± 2,4 km/s[3]
Параллакс 9,3448 ± 0,1319 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения −30,088 ± 0,113 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 1,79 ± 0,149 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 8,5 ± 1,6 km/s[4]
Тип переменной звезды вращающаяся типа α² Гончих Псов[d]
Спектраль сыйныф A2VspSiEu[5]
Күренмә йолдызча зурлык 5,093 ± 0,009[6]
Абсолют йолдыз зурлыгы 0,14
Металличность −0,12[7]
Радиюс 2,75 солнечный радиус
Диаметры 5 250 000 km[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 44,32200717365 °[2]
Авышлык 31,93422041616 °[2]
Нәтиҗәле температура 11 200 K[7]
Өслек гравитациясе 1000 сантиметр на секунду в квадрате[7]

HD18296 — Персей йолдызлыгында урнашкан A2VspSiEu[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,093 ± 0,009[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 21 Per SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Sikora, J., Wade, G. A., Power, J. et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ 5,0 5,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  6. ↑ 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Searle L., Lungershausen W. T., Sargent W. L. W. Studies of the Peculiar a Stars.IV. The Relative Abundances of Four Iron-Peak Elements // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1966. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/148750
  8. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne