HD34880

HD34880
Каталог коды ADS 3926 AB[1], ALS 16416[1], BD-05 1225[1], CCDM J05204-0522AB[1], CEL 632[1], CSI-05 1225 1[1], CSI-05 1225 3[1], GC 6547[1], GCRV 56072[1], GSC 04760-01404[1], HD 34880[1], HIC 24925[1], HIP 24925[1], HR 1759[1], IDS 05155-0528 AB[1], PPM 187964[1], SAO 132004[1], TD1 4439[1], UBV 5086[1], UBV M 10857[1], uvby98 100034880[1], WDS J05204-0522AB[1], YZ 95 1507[1] һәм WEB 4827[1]
Йолдызлык Орион йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 45 km/s[3]
Параллакс 3,55 ± 1,28 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −4,81 ± 0,78 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −2,56 ± 0,98 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 20,8 ± 1,1 km/s[5]
Спектраль сыйныф B8II[6]
Күренмә йолдызча зурлык 6,412[1]
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 80,11003168 °[4]
Авышлык −5,367528201 °[4]

HD34880Орион йолдызлыгы[2]нда урнашкан B8II[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 6,412[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[7] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[8][9]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[10] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[11] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[12] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[13]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 34880 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. VishniacIOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357doi:10.1086/340590
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20078357arXiv:0708.1752
  5. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  6. 6,0 6,1 Houk, N., Swift, C. Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  7. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  8. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne