Back Xi Phoenicis AST HD3980 CE Xi Phoenicis English Xi Phoenicis Spanish Xi Phoenicis French Xi Phoenicis Portuguese Кси Феникса Russian Xi Phoenicis Swedish HD 3980 Ukrainian 鳳凰座ξ Chinese

HD3980

HD3980
Каталог коды ξ Phe, 2MASS J00414639-5630048[1], CCDM J00418-5630A[1], CPC 20 201[1], CSV 102327[1], GC 830[1], GCRV 382[1], GSC 08469-01595[1], HD 3980[1], HIC 3277[1], HIP 3277[1], HR 183[1], IDS 00372-5703 A[1], NSV 261[1], PPM 330434[1], SAO 232152[1], TD1 391[1], TYC 8469-1595-1[1], UBV 562[1], ksi Phe[1], uvby98 100003980 ABV[1], WDS J00418-5630A[1], TIC 281668790[1], Gaia DR1 4908315529543944064[1], WEB 584[1], Gaia DR2 4908315533840351360[1], Gaia DR3 4908315533840351360[1] һәм Renson 1090[1]
Йолдызлык Ганка йолдызлыгы
Җирдән ераклык 67,706 ± 0,1866 парсек[2]
Скорость вращения звезды 25,4 ± 1,7 km/s[3]
Параллакс 14,7697 ± 0,0407 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 56,986 ± 0,038 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 90,41 ± 0,035 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 9,8 ± 2,9 km/s[4]
Тип переменной звезды вращающаяся типа α² Гончих Псов[d] һәм вращающаяся переменная[d][5]
Спектраль сыйныф A3VpSrCr Ksn[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,7[7]
Диаметры 8 020 000 km[8]
Чор J2000.0[d][9][1]
Туры калкулык 10,4433220823 °[2]
Авышлык −56,5013162284 °[2]

HD3980 — Ганка йолдызлыгында урнашкан A3VpSrCr Ksn[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,7[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[10] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[11][12]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[13] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[14] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[15] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[16]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 ksi Phe SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Sikora, J., Wade, G. A., Power, J. et al. A volume-limited survey of mCP stars within 100 pc - I. Fundamental parameters and chemical abundances // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2018. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STY3105 — arXiv:1811.05633
  4. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  5. ↑ Kochukhov O., Neiner C., David-Uraz A. MOBSTER - II. Identification of rotationally variable A stars observed with TESS in sectors 1-4 // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2019. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STZ1581 — arXiv:1905.08835
  6. ↑ 6,0 6,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/192182
  7. ↑ 7,0 7,1 Ducati, J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  8. ↑ O. Kochukhov Interferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities // Mon. Not. R. Astron. Soc. / D. Flower — OUP, 2014. — 14 p. — ISSN 0035-8711; 1365-2966 — doi:10.1093/MNRAS/STU1259 — arXiv:1406.6093
  9. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  10. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  11. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  12. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  13. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  14. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  15. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  16. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne