Back HD50635 CE 38 Geminorum English 38 Geminorum French 38 Geminorum Portuguese 38 Близнецов Russian 38 Geminorum Swedish HD50635 Ukrainian 井宿增十三 Chinese

HD50635

HD50635
Каталог коды IRAS 06518+1314[1], HD 50635[1], HIP 33202[1], SAO 96265[1], HR 2564[1], GSC 00760-02586[1], GJ 9220[1], e Gem, ADS 5559 AB[1], AG+13 658[1], BD+13 1462[1], CCDM J06546+1311AB[1], CSI+13 1462 1[1], CSV 100780[1], GC 9049[1], GCRV 4514[1], HIC 33202[1], IDS 06490+1318[1], JP11 1453[1], N30 1501[1], NSV 3266[1], PLX 1613[1], PPM 123242[1], ROT 1109[1], TD1 8460[1], UBV 6819[1], UBV 6821[1], UBV M 12559[1], uvby98 100050635[1], WDS J06546+1311AB[1], YZ 13 2575[1], YPAC 437[1], 1RXS J065438.4+131039[1], WEB 6675[1], 38 Gem, GEN# +1.00050635[1], SKY# 12267[1], SV* ZI 589[1], ** STF 982AB[1] һәм Renson 13910[1]
Йолдызлык Җәүза йолдызлыгы[2]
Скорость вращения звезды 152,6 km/s[3]
Параллакс 39,02 ± 1,56 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −72,98 ± 1,46 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения 68,48 ± 1,78 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек 15,9 ± 2,3 km/s[5]
Тип переменной звезды пульсирующая типа δ Щита[d]
Спектраль сыйныф A7V+G4V[6]
Светимость 8,27 солнечная светимость
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,69
Радиюс 1,78 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 103,660978256 °[4]
Авышлык 13,177839088 °[4]
Нәтиҗәле температура 7178 K[7]
Оценка возраста объекта 1,179 гигагод

HD50635 — Җәүза йолдызлыгы[2]нда урнашкан A7V+G4V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ C. Schröder, A. Reiners, J. H. M. M. Schmitt Ca II HK emission in rapidly rotating stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2009. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:200810377
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Humason M. L., Humason M. L., Brayton A. M. The Spectroscopic Absolute Magnitudes and Parallaxes of 4179 Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 1935. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/143628
  7. ↑ J. Zorec, F. Royer Rotational velocities of A-type stars. IV. Evolution of rotational velocities // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — 22 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201117691 — arXiv:1201.2052
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne