Arman tili | |
---|---|
Milliy nomi | հայերեն |
Mamlakatlar | Armaniston, Rossiya, AQSh, Fransiya, Gruziya, Eron, Suriya, Argentina, Ozarbayjon, Turkiya, Livan, Ukraina, Iordan, Qozogʻiston, Oʻzbekiston, Kanada, Yunoniston, Turkmaniston, Isroil, Falastin, Iroq, Mojariston, Bolgariya, Abxaziya, Chexiya, Misr, Kipr, Estoniya, Gonduras, Ruminiya, Qirgʻiziston, Tojikiston, Hindiston[1] |
Rasmiylik holati | Armaniston |
Soʻzlashuvchilarning umumiy soni | 6,4 mln |
Turkumlanishi | |
Til oilasi | Hind-yevropa tillari |
Alifbosi | Arman yozuvi |
Til kodlari | |
ISO 639-1 | hy |
ISO 639-2 | arm (B); hye (T) |
ISO 639-3 | ye |
Arman tili (endonim: հայերեն, hayeren, [hɑjɛˈɾɛn] deb talaffuz qilinadi) — Hind-yevropa tillar oilasiga mansub bo‘lib, Arman tillari mustaqil tarmog‘idagi yagona a’zodir. Bu til Arman xalqining ona tili va Armanistonning rasmiy tili hisoblanadi. [1] Tarixan Arman tog‘liklarida gaplashilgan arman tili bugungi kunda Armaniston diasporasi orasida ham keng qo‘llaniladi. [2] Arman tili o‘z yozuv tizimi — arman alifbosida yoziladi, u 405-yilda avliyo Mesrop Mashtots tomonidan yaratilgan.[3] Dunyo bo‘ylab arman tilida so‘zlashuvchilarning taxminiy soni 5-7 million orasida.[4]