Eski ommaviy axborot vositalari

Eski ommaviy axborot vositalari yoki eski ommaviy axborot vositalari^[1] axborot asriga qadar hukmronlik qilgan ommaviy axborot vositalaridir. Ayniqsa, bosma ommaviy axborot vositalari, kinostudiyalar, musiqa studiyalari, reklama agentliklari, radioeshittirishlar va televideniya^[2][3][4] kabilar ommaviy axborot vositalaridir.

Qadimgi media institutlari markazlashtirilgan va bir tomonlama texnologiyalar bilan odatda, anonim ommaviy auditoriya bilan muloqot qiladi^[4][5]. Taʼrifga koʻra, u koʻpincha, yangi ommaviy axborot vositalari va yana interaktiv va nisbatan markazsizlashtirilgan kompyuter texnologiyalari bilan qulayroq. Ular ommaviy foydalanish va mavjudligi tufayli, yaʼni internet orqali^[6] odamlarga bir-biri bilan telemuloqot qilish imkonini beradi^[7].

Old Media kompaniyalari soʻnggi oʻn yil ichida oʻzgaruvchan media landshafti, yaʼni bir paytlar analog boʻlgan oqim va raqamlashtirishga zamonaviy tayanch^[8] va oddiy dunyo boʻylab ulanish va ommaviy suhbatning paydo boʻlishi bilan kamaydi^[7]. Eski media yoki „eski media“ konglomeratlariga Disney, Warner Media, ViacomCBS, Bertelsmann Publishers va NewsCorp kiradi, ular Fox yangiliklari va oʻyin-kulgilari egalari boʻlib, kitoblardan audio va vizual mediani qamrab oladi^[9]. Ushbu konglomeratlar koʻpincha, NewsCorpning Murdochs kabi oilalar oʻrtasida egalik qiladi va meros qilib olinadi^[10]. Iqtisodiyot va siyosiy tuzilmalarda anʼanaviy ommaviy axborot vositalaridan koʻp foydalanilganligi sababli, Yangi Media paydo boʻlishidan qatʼi nazar, u dolzarb boʻlib qolmoqda^[7].

1. ↑ Desjardins. „The slow death of legacy media“. Business Insider (2016-yil 10-oktyabr). Qaraldi: 2018-yil 21-dekabr.
2. ↑ „How Old Media Can Survive in a New World“. The Wall Street Journal (2005-yil 23-may). 2008-yil 27-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 23-aprel.
3. ↑ Logan, Robert K. „The Changing Figure/Ground Relation with the 'New Media'“, . Understanding New Media: Extending Marshall McLuhan. Peter Lang, 2010 — 8-bet. OCLC 764542063. 
4. ↑ ^{4,0 4,1} Peterson, Mark Allen „The Ethnography of Media Production“, . Anthropology & Mass Communication: Media and Myth in the New Millennium. Berghahn Books [2003], 2008 — 170-bet. ISBN 978-1-57181-278-0. OCLC 823761828. 
5. ↑ Becker, Barbara „Electronic Networks and Civil Society“, . Culture, Technology, Communication: Towards an Intercultural Global Village Ess: . SUNY Press, 2001 — 81-bet. ISBN 978-0-79145-016-1. OCLC 879232423. 
6. ↑ Schorr, Angela „Interactivity: The New Media Use Option—State of the Art“, . Communication Research and Media Science in Europe: Perspectives for Research and Academic Training in Europe's Changing Media Reality Schorr: . Mouton de Gruyter, 2003 — 57-bet. OCLC 954099068. 
7. ↑ ^{7,0 7,1 7,2} McQuail, Denis. McQuail's Mass Communication Theory, 6th, London: Sage, 1983 — 136-138-bet. ISBN 978-1-84920-291-6. 
8. ↑ Wolff, Michael. Television is the New Television: The Unexpected Triumph of Old Media in the Digital Age. Penguin, 2017 — 96-103-bet. ISBN 9780143108924. 
9. ↑ Hanson, Ralph E. Mass Communication: Living in a Media World, 8th, Los Angeles: Sage, 2022 — 56, 67, 73-bet. ISBN 9781544382999. 
10. ↑ Folkenfilk, David. Murdoch's World: The Last of the old Media Empires, 1st, New York: Public Affairs, 2013 — 280-282-bet. ISBN 9781610390897.