Islomda jinsiy aloqa – asosan Qur’onga, Muhammadga taalluqli soʻzlar (hadislar) va ulamolarning jinsiy faoliyatni erkak va ayol oʻrtasidagi nikoh munosabatlari bilan chegaralovchi hukmlari (fatvo)ga asoslangan keng koʻlamli qarashlar va qonunlarni oʻz ichiga oladi[1][2]. Jinsiy huquqshunoslik (arabcha: الفقه الجنسي) va nikoh huquqshunosligi (arabcha: فقه النكاح) islom ilmiy nuqtai nazarlari va jinsiy aloqa haqidagi hukmlarining kodifikatsiyasi boʻlib, ular ham oʻz navbatida islomda oila fiqhi, islomda nikoh fiqhi, tahorat, jinoiy va bioetik huquqning tarkibiy qismlarini oʻz ichiga oladi[3][4][5][6][7][8]. Islomda jinsiy aloqaga oid barcha koʻrsatmalar, birinchidan, taqvo yoki itoat, ikkinchidan esa, imon yoki Allohga sodiqlikning bir qismi hisoblanadi[9][10]. Islomiy nikoh fiqhi musulmon erkaklarga bir nechta ayolni oʻz nikohiga olishga ruxsat beradi(bu islomda koʻpxotinlilik deb ataladi)[11].