Muhammad ibn Ismoil

Muhammad al-Maktum
مُحَمَّد ٱلْمَكتُوم

Ismoiliy taʼlimotiga koʻra 7-imom
Unvoni al-Maktum
al-Shakir
Shaxsiy maʼlumotlar
Tavalludi hijriy 122
milodiy 740
Vafoti hijriy 197
milodiy 813
Dini Shialik
Farzandlari
Ota-onasi

Muhammad ibn Ismoil al-Maktum (arabcha: مُحَمَّد ٱبْن إسْماعِيل ٱلْمَكتُوم, lotin alifbosida: Muḥammad ibn Ismāʿīl al-Maktūm; taxminan 740-813) Ismoil al-Muborakning toʻngʻich oʻgʻli va ismoiliylikdagi yettinchi imom edi. Ismoil vafot etgach, uning oʻgʻli Muhammad hijriy 148 (milodiy 765)-yilgacha bobosi Jaʼfar as-Sodiq qaramogʻida Madinada yashashni davom ettirdi. Abdulloh al-Aftahning vafotidan soʻng Muhammad ibn Ismoil Aliylar oqimining Husayniylar tarmogʻidagi eng asosiy aʼzosiga aylandi. Biroq, Muso al-Kozimni oʻz imomi deb tan olgan raqib guruhning mavjudligi va Abbosiylar xalifaligining barcha Aliylik tarafdorlarni taʼqib qilishi tufayli, Muhammad oʻgʻillari bilan Madinani tark etib, sharqqa yoʻl oladi. Shu sababli u „al-Maktum“ (soʻzma-soʻz „yashirin“) nomi bilan tanilgan. Madinada yashagan paytida uning ikki oʻgʻli, koʻchib ketganidan soʻng esa yana toʻrt oʻgʻli dunyoga keladi. Ular orasida uning vorisi Ahmad al-Vafiy ham bor edi. Muhammadning avlodlari keyinchalik Ifriqiya, Misr va Levantning katta qismini boshqargan, hamda Qohira shahrini barpo etgan Fotimiylar sulolasiga asos soladi.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne