Qarluq tillari — ikki tarixiy va makoni jihatdan qoʻshni, lekin, mumkin, kelib chiqishi boʻyicha turli turkiy tillar guruhlari: sharqiy qarluq-uygʻur va gʻarbiy qarluq-xorazmiy (chigʻatoy) tillarining birlashmasi.
Qarluq-uygʻur va qarluq-xorazmiy tillari bir-birlari bilan aloqa qilishgan, buning natijasida ular oʻrtasida bir qator oʻziga xos izoglossalar mavjud.
Qarluq-uygʻur va qarluq-xorazmiyga boʻlish N. A. Baskakov tomonidan tavsiya etilgan, lekin amalda har doim ham rioya qilinmaydi: qarluq-uygʻur va qaluq-xorazmiy farqlanmaydi yoki qarluq-uy’gur qarluq ichidan chiqariladi (hammasi yoki qisman) va uygʻur-oʻgʻuz yoki uygʻur-tuqyuy tillari sifatida ifodalanadi.
O. A. Mudrakning turkumlashida orxon-yenisey, qadimgi uygʻur, xalaj (argʻu) va zamonaviy qarluq tillari bir butunni tashkil etadi.