Sakkiz bayroqlar | |
---|---|
Faol | |
Kimga qaram | Sin sulolasi |
Tip | Artilleriya Kavaleriya Piyodalar Mushketyorlar |
Janglar | Chosonga yurish Sinning Chosonga yurishi |
Sakkiz bayroq (xitoycha: 八旗) Xitoyning so‘nggi Jin va Sin sulolalari qo‘l ostidagi ma'muriy va harbiy bo‘linmalar bo‘lib, manjur oilalaridan shakllantirilgan. Urushda Sakkiz bayroq armiya vazifasini bajargan, ammo bayroq tizimi butun Manjur jamiyatining asosiy tashkiliy asosi ham edi. XVII asr boshlarida Nurxachiy tomonidan yaratilgan bayroq qoʻshinlari uning parchalanib ketgan Jurchen xalqini (keyinchalik Nurxachining oʻgʻli Xong Tayji boshchiligida “Manjur” deb qayta nomlanadi) birlashtirishda va Sin sulolasining Min sulolasini bosib olishida muhim rol oʻynadi. .
Mo‘g‘ul va Xan qo‘shinlari o‘sib borayotgan Sin harbiy tuzilmasi tarkibiga kiritilganligi sababli, asl Manjur bayroqlari bilan bir qatorda Mo‘g‘ul Sakkiz Bayrog‘i va Xan Sakkiz Bayrog‘i yaratildi. Bayroq qo‘shinlari Sin armiyasining elita kuchlari hisoblanar edi. Qolgan imperator qo‘shinlari esa keng miqyosli yashil standart armiya tarkibiga kiritilgan. Bayroqlarga a'zolik merosiy bo‘ldi va bayroqchilarga yer va daromad manbai berildi. Min sulolasi mag‘lubiyatga uchragach, Sin imperatorlari keyingi harbiy yurishlarida Sakkiz bayroqqa tayanishda davom etdilar. XVIII asr oʻrtalarida oʻnta buyuk yurishlardan soʻng bayroq qoʻshinlarining sifati pasayib bordi. Ularning XIX asr o‘rtalarida Tayping qo‘zg‘olonini bostira olmasligi ularning obro‘sini tushirib yubordi. XIX asr oxiriga kelib imperiyani himoya qilish vazifasi asosan Syan armiyasi kabi mintaqaviy qoʻshinlar zimmasiga yuklandi. Vaqt o‘tishi bilan Sakkiz bayroqlar harbiy kuchlari yo‘qolgan bo‘lsa ham, manjurlarning o‘ziga xosligi bilan sinonim atamaga aylandi.[1]